Odnajdując Jezusa Chrystusa w psalmach

Uwielbiać wierność Boga, która wypełnia się ostatecznie w Jezusie Chrystusie - Psalm 146.

Czy czasownik „uwielbiać”, który w tytule dzisiejszego wykładu został odniesiony do wierności Boga określa w jakiś sposób charakter Psalmu 146?

Psalm 146 otwiera zbiór pięciu hymnów, które tworzą ostatni blok modlitewnych tekstów Księgi Psalmów (Ps 146-150). Wszystkie te hymniczne utwory zaczynają się i kończą charakterystycznym wezwaniem „chwalmy Jahwe” (hebr. halelû-jāh), którego grecka i łacińska forma „alleluja” weszła także do chrześcijańskiej liturgii. Zarówno aklamacja halelû-jāh, jak i tytuł Psałterza - Tehillîm – pochodzą od hebrajskiego słowa hālal, które często pojawia się w hymnach, wyrażając istotę tej modlitewnej poezji, jaką jest uwielbienie i adoracja Boga[1]. Próbując bardziej precyzyjnie określić formę literacką Psalmu 146 można powiedzieć, że ten religijny utwór jest pieśnią uwielbienia, którą wyśpiewuje jako dziękczynny hymn pojedynczy człowiek[2].

«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Ostatnio najczęściej czytane