IX. „Co JEZUS uczynił i czego nauczał od początku aż do dnia…”

Szkoła Słowa Bożego 2009/10

Nie powinniśmy się obawiać podejmowania wielkich zagadnień, będących przedmiotem ostatecznej nadziei:

Dlaczego często usuwamy z naszego języka takie pojęcia jak: życie wieczne i inne z nim związane (śmierć, sąd, piekło, czyściec, raj)?

Dlaczego Kard. Martini nazywa Maryję Matką nadziei, która wyprasza dla nas „pociechę serca” (por. Łk 24,32), a Benedykt XVI „Gwiazdą nadziei”, która „[świeci] nad nami i przewodzi nam na naszej drodze!” (SS 50)?

Papież Benedykt XVI na początku swojej encykliki o nadziei chrześcijańskiej pisze: Spe salvi facti sumus – „w nadziei już jesteśmy zbawieni” (Rz 8,24), mówi to św. Paweł Rzymianom, a także nam. „Odkupienie”, zbawienie, zgodnie z wiarą chrześcijańską nie jest jedynie zwyczajnym wydarzeniem. Odkupienie zostało nam ofiarowanie w tym sensie, że została nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoło naszej teraźniejszości: teraźniejszość, nawet uciążliwą, można przeżywać i akceptować, jeśli ma jakiś cel i jeśli tego celu możemy być pewni, jeśli jest to cel tak wielki, że usprawiedliwia trud drogi. W tym kontekście rodzi się pytanie: jakiego rodzaju jest ta nadzieja, skoro może uzasadniać stwierdzenie, według którego, poczynając od niej, i tylko dlatego, że ona istnieje, jesteśmy odkupieni? I o jaką chodzi tu pewność? (SS 1)

Dodaj :. własne pytania do refleksji dla innych uczestników.

MÓDL SIĘ!

Ty, Maryjo, nauczyłaś się czekać i mieć nadzieję. Z wiarą czekałaś na zapowiedziane przez anioła narodziny swojego Syna. Przez długi czas, w którym nic się nie wydarzało, nie przestawałaś wierzyć słowom Gabriela. Pod krzyżem i aż do grobu miałaś nadzieję wbrew nadziei, przeżyłaś Wielką Sobotę, dając nadzieję zagubionym i rozczarowanym uczniom […].
Błagamy cię, Matko nadziei i cierpliwości, uproś swojego Syna, by zmiłował się nad nami i szukał nas na drodze naszych ucieczek i niecierpliwości, jak to uczynił wobec uczniów idących do Emaus. Proś, aby Jego słowo po raz kolejny rozpaliło nasze serca (por. Łk 24,32).
Wstaw się za nami, abyśmy żyli pełni nadziei na wieczność; pewni, że plan Boży co do świata dokona się w swoim czasie i że będziemy mogli z radością oglądać chwałę Zmartwychwstałego - chwałę, która jest już obecna, choć nie całkiem wyraźnie, w tajemnicy historii.

Kard. Martini, Matka Boża Wielkiej Soboty, Warszawa 2001, 22-24.

Dodaj :. własną modlitwę zrodzoną ze spotkania z żywym Słowem.

ŻYJ SŁOWEM!

Kard. Martini w liście pasterskim Matka Boża Wielkiej Soboty (2000/01) pisze: Kiedy wydaje się, że Pan spełnia swoje obietnice z opóźnieniem, łaska […] pozwala wytrwać w nadziei i nie poniechać oczekiwania. To „żywa nadzieja”, o której mówi Piotr (1 P 1,3). To „nadzieja wbrew nadziei”, o której mówi Paweł w odniesieniu do Abrahama (por. Rz 4,18), który „nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał (Rz 4,20-21) (s. 23). Dlaczego świat współczesny tak intensywnie wyczekuje orędzia nadziei?

Dodaj :.twój dobry czyn, który zrodził się ze Słowa