Joel - poeta i analityk świata

W długim i powtarzającym się „sz” aż tętni smutek, jaki rodzi się w sercu na widok zniszczonych pól...

Na tym właśnie polega mistrzostwo słowa. Joel nie tylko opisuje stany psychiczne, lecz daje nam namiastkę swojego przeżycia, prowokuje wewnętrzne doświadczenie u swych czytelników... Inny bardzo ciekawy przykład to rozbudowane porównanie, w którym wykorzystano opis galopu koni: Wygląd ich podobny do wyglądu koni, a będą biec jak rumaki, co skaczą po szczytach gór: jak turkot rydwanów i jak szum płomienia ognia, co pożera ściernisko, jak lud potężny, gotów do walki (Jl 2,4-5). A teraz przeczytamy ten fragment po hebrajsku. Zamknij oczy i spróbuj w wypowiadanych dźwiękach usłyszeń galop koni przemierzających górskie szlaki!

k^emar’ēh sûsîm mar’ēhû
ûk^epārāšîm kēn y^erûsûn
k^eqôl markābôt
‘al-rā’ šê hehārîm y^eraqqēdûn
k^eqôl lahab ’ēš
’ ōkelâ qāš

Rzeczywiście... Słychać tupot koński kopyt... Jeśli brzmienie wyraża emocje, to czy obrazy zniszczonej przez plagę przyrody nie nawiązują trochę do stanu człowieka żyjącego daleko od Boga?

To jest bardzo prawdopodobne. A jeśli tak, to — zauważ — tekst wiele mówi nam o autorze: z precyzji, przenikliwości spojrzenia i sposobu odczuwania świata możemy wnioskować, że prorok był zdolny do empatii, a zatem był kimś duchowo wrażliwym...

Romantyk?

To tylko jedna strona medalu. Trzeba też zauważyć, że wszystkie efekty brzmieniowe, czyli obrazowanie świata wewnętrznego, są u Joela podporządkowane ścisłym zasadom architektoniki poetyckiej. W księdze mamy wiele paralelizmów...

Zapuśćcie sierp, - bo dojrzało żniwo;
pójdźcie i zstąpcie, - bo pełna jest tłocznia

(Jl 4,13).

Niektóre paralelizmy są jednocześnie złożonymi aluzjami. W Jl 3,4 lewa strona — słońce i księżyc — to nawiązanie do Księgi Rodzaju i opisu stworzenia świata, prawa strona — ciemność i krew — do Księgi Wyjścia i plag egipskich.

Słońce zmieni się  - w ciemność
A księżyc - w krew

(Jl 3,4).

Tu i ówdzie zdarzają się chiazmy, czyli konstrukcje krzyżowe:

Ciemność ogarnie - słońce i księżyc
A gwiazdy - utracą swą jasność

(Jl 4,13).