Przypowieści o królestwie Bożym

Znacząca część działalności Jezusa, szczególnie w Ewangelii wg św. Mateusza, to właśnie głoszenie tajemnicy królestwa Bożego.

Ewangelia według św. Mateusza kierowana była w pierwszym rzędzie do tych którzy chcieli uwierzyć w Chrystusa, a którzy pochodzili z narodu wybranego. Mając na względzie, iż dla wyznawców judaizmu fundamentem był Pięcioksiąg – pierwszych pięć ksiąg Starego Testamentu, Mateusz kreśli dzieje Jezusa niejako w pięciu częściach. Pierwsza księga, to program królestwa Bożego (Mt 3 – 7). Druga ukazuje Jezusowe przepowiadanie królestwa Bożego – misyjną podróż i mowę misyjną Jezusa (Mt 8 – 10). Trzecia Księga ukazuje tajemnicę królestwa (Mt 11 – 13). W tej części ewangelista pisze o wierze i niewierności względem Jezusa oraz relacjonuje przypowieści Mistrza z Nazaretu. Czwarta Księga pokazuje, iż Kościół jest pierwocinami królestwa (Mt 13 – 18). Ostatnia, piąta część, ukazująca podróż Jezusa do Jerozolimy i Jego ostateczne starcie się z Judaizmem, kreśląca mowę eschatologiczną, jest ukazaniem wypełnienia się królestwa (Mt 19 – 25)[3]. Można zatem powiedzieć, iż Ewangelia wg św. Mateusza jest Ewangelią o królestwie Bożym.

Pierwsza mowa, po Ewangelii dziecięctwa, po chrzcie, opisie kuszenia, po dokonanych pierwszych cudach i powołaniu pierwszych uczniów, Jezus wygłasza mowę programową nazywaną często Kazaniem na Górze. Całość tej pierwszej części, długą mowę Jezusa na górze, św. Mateusz zamyka przypowieścią, która jest zaproszeniem do posłuszeństwa Jezusowym słowom – do słuchania i wypełniania ich. Nie każdy bowiem, stwierdza Jezus, „kto mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, ale ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 7,21).

W rzeczywistości bowiem ci, którzy jedynie mówią „Panie, Panie”, przekaże św. Mateusz, są kłamcami. Tak naprawdę Jezus nie jest Panem w ich życiu. Są jedynie udającymi wiarę, są ludźmi, którzy nie trudzą się przy budowaniu prawdziwego domu, na prawdziwym fundamencie którym jest Chrystus – Pan, który oczekuje słuchania i pełnienia tego czego On nas uczy.