publikacja 09.03.2017 00:00
To monumentalne dzieło (6,7 m szerokości i ponad 4 m wysokości) ukazuje dwie biblijne sceny, które dzieją się jednocześnie.
Peter Paul Rubens
Przemienienie Pańskie
olej na płótnie, 1605
Muzeum Sztuk Pięknych
Nancy
W górnej części obrazu widzimy przemienienie Jezusa. Zbawiciel zaprowadził na górę Tabor swych trzech uczniów: Piotra, Jakuba Starszego i Jana. „Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim” (Mt 17,2-3). Rubens namalował Chrystusa i towarzyszących Mu proroków unoszących się w powietrzu. Mojżesza (z lewej strony) rozpoznajemy po tablicach z Bożymi przykazaniami. „Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni” (Łk 9,32). Widzimy, jak apostołowie się budzą i za chwilę usłyszą słowa z obłoku świetlanego: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!” (Mt 17,5).
Dolna część obrazu przedstawia tłum ludzi. W tym samym czasie, gdy na górze Tabor dokonuje się przemienienie Jezusa, u jej podnóża pozostali apostołowie nie potrafią wypędzić złego ducha z opętanego chłopca. Wkrótce Jezus zejdzie z góry i dokona egzorcyzmu. Na razie jednak wśród Jego uczniów panuje duże zamieszanie. Nieszczęsnego chłopca widzimy z prawej strony obrazu. Podtrzymują go zrozpaczeni rodzice. Otaczają ich przerażeni ludzie, błagający o pomoc. Żeby widz łatwiej zorientował się, o co chodzi, opętanego chłopca wskazuje umieszczona w centrum obrazu postać kobieca.
Apostołowie, zgromadzeni z lewej strony, wyraźnie nie wiedzą, co robić. Rozwiązanie sytuacji pokazuje brodaty uczeń namalowany na pierwszym planie. Palcem wskazuje on górną część obrazu, gdzie znajduje się Zbawiciel. W ten sposób artysta dopowiada istotny sens tej sceny: ratunkiem jest Chrystus i wiara w Niego.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.