Czytaj!

Ps 35, 22-23. 27-28

Jak długo, Panie, będziesz na to patrzeć? +
Ratuj moją duszę od zagłady, *
Lwom odbierz jedyne me życie!
Będę Ci dziękował w wielkim zgromadzeniu, *
będę Cię chwalił wśród licznego ludu.
Niech się nie śmieją ze mnie zakłamani wrogowie, +
którzy nienawidzą mnie bez przyczyny *
i dają sobie znaki oczyma.
Widziałeś, Panie, więc nie milcz dłużej, *
Panie, nie bądź ode mnie daleko!
Przebudź się, wystąp w obronie mego prawa, *
W mej sprawie, mój Boże i Panie.
A sprzyjający mej sprawie niech się radują i cieszą, +
i mówią zawsze: "Pan jest wielki, *
który chce pomyślności swego sługi".
A język mój będzie głosił sprawiedliwość Twoją *
I cały dzień Twoją chwałę.
Chwała Ojcu i Synowi *
i Duchowi Świętemu...

* Krótka cisza.

Słowa Ewangelii według św. Łukasza
Łk 18,18-23

18 Zapytał Go pewien zwierzchnik: "Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?" 19 Jezus mu odpowiedział: "Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg". 20 Znasz przykazania: "Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, czcij swego ojca i matkę". 21 On odrzekł: "Od młodości przestrzegałem tego wszystkiego". 22 Jezus słysząc to, rzekł mu: "Jednego ci jeszcze brak: sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; potem przyjdź i chodź ze Mną". 23 Gdy to usłyszał, mocno się zasmucił, gdyż był bardzo bogaty.

Rozważ!

Łukasz nie mówi o "młodzieńcu", lecz o "zwierzchniku"; podkreśla w ten sposób związek między "bogactwem" a "władzą" (por. Łk 4,5n). "Co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?" To samo pytanie postawił Jezusowi już wcześniej "uczony w Prawie" (Łk 10,25).

Odpowiedź Mistrza nie ogranicza się jednak do kwestii życia wiecznego. Jezus odpowiada stwierdzeniem, że źródłem wszelkiego dobra jest Bóg; nawet Syn Człowieczy nie jest w tym względzie wyjątkiem (por. J 5,19-30). Stwierdzenie to przerasta jednak możliwości pojęcia tej prawdy przez bogacza, który zbytnio zaufał swoim możliwościom, a zbyt mało Bogu. Jezus zaczyna od przypomnienia podstawowych przykazań Bożych. Wkrótce jednak od szczegółowych nakazów Dekalogu przechodzi do jedynego przykazania miłości, które wyraża się w wyrzeczeniu bogactw, aby zapewnić sobie prawdziwy "skarb w niebie".
W tym dialogu Jezusa z bogaczem widać kontrast pomiędzy ludzką iluzją szczęścia a realizmem Jezusa. Nie wystarczy sprzedać wszystko i rozdać ubogim w geście "świeckiego" altruizmu. Doskonałość ewangeliczna wymaga pozytywnej decyzji "pójścia za" Jezusem bez względu na konsekwencje. Nowa ekonomia zbawcza oznacza więc absolutne przylgnięcie do Niego poprzez poznanie i umiłowanie. Smutek bogatego młodzieńca nie jest wyrazem odrzucenia Jezusowej nauki. "Bo smutek, który jest z Boga, dokonuje nawrócenia ku zbawieniu" (2 Kor 7,19).
Współczesne warunki życia w luksusach i wygodzie nie ułatwiają bezinteresownego "pójścia za Chrystusem". Stąd nasze pytania:
• Jak należy rozumieć pierwsze ewangeliczne błogosławieństwo o "ubogich w duchu"?
• Dlaczego bogactwo, władza, powodzenie są "przeszkodą" w naśladowaniu Chrystusa?
• Warto przytoczyć również pytanie Ojca św. z listu do młodych (1985): "Czy to bogactwo, jakim jest młodość, ma odwodzić od Chrystusa?" oraz "Co mam czynić, aby życie moje posiadało pełną wartość i pełny sens?" (nr 3).

Przyślij swój komentarz

Módl się!

Módlmy się we wspólnocie Kościoła, abyście – na tle trudnych czasów, w jakich żyjemy – "umieli zdać sprawę z nadziei, która jest w was": tak, właśnie Wy, gdyż od Was zależy przyszłość... początek nowego [tysiąclecia]. Nie trwajcie w bezczynności; podejmijcie odpowiedzialne zadania na wszystkich dostępnych Wam polach w naszym świecie.

Jan Paweł II: List do młodych nr 16.

Dodaj modlitwę

Żyj Słowem!

BANK DOBRYCH NOWIN: Przyślij dobrą nowinę

Strona Główna Materiałów Szkoły Słowa Bożego :.