Apostoł Jan kreśli wizję świata przebóstwionego przyjściem Boga w ludzkim ciele. W pierwszych zdaniach listu pisze: „Życie objawiło się”.

Bóg rodzący się z ziemskiej Matki nazwany został Życiem. Czy to znaczy, że zanim urodził się Jezus, życie było ukryte przed oczyma człowieka?

Ukryta była, i po części wciąż jest niedostrzegalna, pełnia życia. Biologia, psychika, duchowość i przebóstwienie. Każde kolejne piętro życia wyrasta z poprzedniego. Ale też przerasta je niepomiernie. Dlatego niższe (co nie znaczy gorsze!) warstwy życia jakby „nie rozumiały” wyższych.

Biologia upominając się o swoje prawa, gotowa zdusić psychikę. Ta zaś potrafi sparaliżować ducha. Ludzki duch, wielki i wspaniały, może zablokować otwarcie się na przebóstwienie.

Świat nienawidzi tego, co przerasta jego utarte schematy, prawa, nawyki. Potrafi nienawidzić tak bardzo, że zabija. Czy nie dlatego Herod usiłował zabić Jezusa? Czy nie dlatego po trzech dziesiątkach lat Go ukrzyżowano?

W tym warstwowym układzie życia jest możliwe spojrzenie od pięter wyższych ku niższym. Tu rządzi miłość. Kto dojrzał do przebóstwienia, ten pokocha każdy rodzaj życia.

*

Tekst z cyklu "Perełki Słowa".