Słowo „apokryfy” nie pochodzi z tekstu Biblii, ale jest używane w komentarzach. Tak nazywa się księgi, które powstawały w epoce biblijnej.

Są podobne do ksiąg należących do kanonu Pisma Świętego. Najstarsza tradycja nie uważa ich jednak za należące do niego. Często jako autorów podaje się znane postacie biblijne - choć są innego autorstwa. W tamtej epoce pojmowanie autorstwa różniło się od dzisiejszego rozumienia.

Apokryfy Starego Testamentu są odzwierciedleniem prądów umysłowych, nadziei, oczekiwań Żydów ostatnich wieków przed narodzeniem Jezusa. Niektóre z apokryfów żydowskich zawierają późniejsze dodatki chrześcijańskie. Apokryfy Nowego Testamentu powstawały już w I wieku. Ich autorzy usiłują wypełnić luki zwłaszcza ksiąg Ewangelii.

Wiele odnosi się do czasu dzieciństwa Jezusa. Zawierają opowieści i popularne przekonania teologiczne tamtych czasów. W niektórych odnajdujemy tendencje wywodzące się z gnozy.

Apokryfy ewangeliczne wywarły duży wpływ na ludową pobożność i tradycje nawet naszych czasów. Istnieją też apokryfy Dziejów Apostolskich, a także listów oraz Apokalipsy. Choć nie są częścią Biblii, stanowią jednak ważne świadectwo rozwoju wiary tamtej epoki.

Otwórz:

2 TES 2,2; ŁK 1,1N