Kim jestem dla Boga? Miałem być dla Niego jak ów lniany pas proroka Jeremiasza. Cenny, użyteczny, piękny, dodający splendoru swojemu Panu. Miałem zawsze być blisko Niego. Miałem Mu służyć. Ale często Go sobie lekceważę. I robię po swojemu. Co ze mną będzie?

Co z tego, że jestem cenny i piękny? Odchodząc od Boga staję się coraz bardziej do niczego. Nawet jeśli tego nie zauważam. Bo – jak owemu ukrytemu przez proroka lnianemu pasowi – najzwyczajniej brakuje mi konserwacji. Może się zdarzyć, że stanę się zupełnie bezużyteczny.

Mam tylko nadzieję, że mój Zbawiciel poradzi sobie z przywróceniem mi blasku świętości mimo tego, że po ludzku rzecz biorąc nadaję się już tylko na wyrzucenie.