III Ogólnopolski Tydzień Biblijny 08.05 - 15.05.2011
O wierze, szukaniu swego miejsca w Kościele i wartości wspólnoty mówi Magdalena Wójtowicz ze wspólnoty Drogi Neokatechumenalnej na Poczekajce w Lublinie.
Zaczęłam opowiadać Ani sceny z Biblii, zwłaszcza z Ewangelii. W jaki sposób je wybierałam?
Armenia to około trzymilionowy kraj, położony u podnóża góry Ararat, którego dzieje w sposób szczególny związane są z historią zbawienia. Stąd potomkowie Noego wyruszyli po potopie, aby zaludnić Ziemię. Tutaj też pierwszy raz władca znaczniejszego królestwa przyjął chrześcijaństwo jako religię państwową.
Wcześniej byli mocno zaangażowani we wspólnotę Odnowy w Duchu Świętym, a obecnie zbliżają się do Boga z pomocą wspólnoty Chemin Neuf, a konkretnie Fraterni „Kana”.
Kontynuujemy kolejną edycję Szkoły Słowa Bożego, którą prowadzi ks. Jan Kochel. Zapraszamy do aktywnego udziału
Język aramejski był językiem potocznym, którym posługiwali się na co dzień w Palestynie Jezus i apostołowie. W tym języku Jezus głosił swoją naukę tłumom, które Go słuchały. Tak też rozmawiał z Maryją i Józefem w domu rodzinnym w Nazarecie.
Biblia w starożytności była rozumiana nie tyle jako książka, czy też zbiór książek, co raczej jako szczególny rodzaj obecności Bożego Słowa we wspólnocie Kościoła.
Porządek miejsc był tak ściśle ustalony, że nie do pomyślenia było zajęcie miejsca, do którego ktoś nie miał prawa
Niniejsza przypowieść tworzy część polemik Jezusa, toczących się na samo zakończenie Jego działalności publicznej, w świątyni, już po wjeździe triumfalnym do Jerozolimy.
Złóżmy naszą przeszłość w rękach Bożego miłosierdzia, przyszłość w rękach Jego opatrzności.
Tworzone przez trzy lata, tu dostępne w jednym miejscu, w prostym spisie.
Garść uwag do czytań IX niedzieli zwykłej roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.