Wypieszczony

ks. Zbigniew Niemirski

publikacja 06.10.2013 06:10

Habakuk to imię niemal nieobecne w Biblii. Poza księgą tego proroka spotyka się je tylko w proroctwie Daniela.

Prorok Habakuk i anioł Geagea Prorok Habakuk i anioł
Średniowieczna ilustracja zdarzenia opisanego w Księdze Daniela

Niektórzy badacze uważają, że pochodzi ono od akkadyjskiego „hambakuku”, które oznacza kasję – roślinę ogrodową o pięknych żółtych kwiatach. Wśród odmian tej rośliny znajduje się na przykład cynamonowiec. Czy jednak etymologii nie szukać raczej w języku hebrajskim?

Tutaj – i tak to widzi wielu biblistów – trzeba się odwołać do czasownika „habak”, który znaczy „obejmować”, „trzymać w ramionach”. I tak Habakuk to dzieciak wypieszczony, może dlatego, że szczególnie i długo oczekiwany, a może zagrożony śmiercią krótko po narodzeniu?

Nie wiemy, bo i sam prorok nie pisze o sobie nic. Nie daje żadnej wskazówki, w przeciwieństwie do wielu innych biblijnych proroków. „Widzenie wieszcze, które miał prorok Habakuk” – czytamy w pierwszym zdaniu Księgi. A ona sama to niespełna czterdzieści wierszy.

Analiza samego tekstu pozwala na dość precyzyjne datowanie jego działalności. Było to około 600 r. przed Chr. w Jerozolimie, a więc w czasie i miejscu, gdzie działali Jeremiasz, Sofoniasz i Nahum. W żywej pamięci pozostawał niedawny upadek potężnego imperium asyryjskiego. Na arenie dziejów swą moc pokazywał Babilon. Ale nie na polityczne potęgi uskarżał się Habakuk. Jego bolała przemoc, waśnie i niesprawiedliwość dziejące się wśród rodaków.

„Czemu każesz mi patrzeć na nieprawość i na zło spoglądasz bezczynnie?” – pyta prorok Boga, stawiając Mu przy tym zarzut braku reakcji. W odpowiedzi słyszy, że spełnienie „niechybnie nastąpi”. A tu ciekawa i zdumiewająca rzecz. W 598 r. przed Chr. Jerozolimę najechał babiloński król Nabuchodonozor. Dokonał deportacji ludności. Kara przyszła szybko i spektakularnie. W ten sposób orędzie Habakuka znalazło spełnienie i pokazało słuszność jego nauczania, które można sprowadzić do czerech zasadniczych tez:

- Bóg jest panem historii
- On karze bezbożnych
- On też dokona zbawienia sprawiedliwych
- On wreszcie na koniec objawi swą chwałę

Teza Habakuka, że „sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności”, zostanie podjęta w Nowym Testamencie przez św. Pawła w jego listach – w Liście do Galatów i Liście do Rzymian.