Na pierwszy rzut oka widzimy górski krajobraz i karawanę z  objuczonymi osłami. Kuszenie Chrystusa na pustyni pokazane jest w tle. Flamandzcy malarze często tak komponowali swoje dzieła. Przypominali, że wydarzenia opisane w Biblii nie zakłócały normalnego rytmu życia i dla wielu osób pozostawały wówczas niedostrzegalne. 


Jezus po swym chrzcie przebywał przez czterdzieści dni na pustyni i był kuszony przez diabła. Na skale z lewej strony obrazu widzimy wyraźnie dwie osoby – okrytego płaszczem Chrystusa i gestykulującego szatana. Ponieważ Jezus pościł i był głodny, diabeł najpierw próbował Go skłonić do zamiany kamienia w chleb. „Odpowiedział mu Jezus: Napisane jest: »Nie samym chlebem żyje człowiek«” – czytamy w Ewangelii według św. Łukasza (Łk 4,4).


Na obrazie widzimy drugie kuszenie, gdy diabeł na wysokiej górze pokazuje Zbawicielowi „wszystkie królestwa świata”, nad którymi zapewni Mu władzę w zamian za pokłon. Jezus odpowiedział: „Napisane jest: »Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz«” (Łk 4,8). Wyrastające ze skały suche drzewo podkreśla jałowość propozycji szatana.


Na zakończenie diabeł ustawił Jezusa na narożniku świątyni w Jerozolimie i powiedział: „»Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół! Jest bowiem napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli, i na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień«. Lecz Jezus mu odparł: »Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego«” (Łk 4,10-12). Zamek z prawej strony obrazu symbolizuje to trzecie kuszenie.