Wszystko od wieków jest Twoje


ks. Zbigniew Niemirski


GN 30/2015 |

W zrozumieniu sensu dzisiejszego czytania pomocą może być współczesna religijna piosenka, śpiewana najczęściej podczas Mszy św., gdy po liturgii słowa na ołtarz przynoszone są dary. 


Wszystko od wieków jest Twoje


„Wspaniały Dawco miłości składamy na Twoim stole wszystko, co mamy, choć i tak to od wieków jest Twoje”. Te słowa wpisują się w bardzo starą biblijną tradycję, która mówi, że wszystko pochodzi od Boga. W duchu tej tradycji w praktyce starotestamentalnego Izraela właśnie Bogu ofiarowywano to, co pierwsze – i ludzi, i owoce ludzkiej pracy. Nie chodziło tu o jakieś krwawe ofiary, ale symboliczne oddanie Panu Bogu tego, co On – w swej dobroci – dał ludziom.



W duchu tej tradycji istniał w starożytnym Izraelu zwyczaj i obowiązek składania Bogu pierwszych kłosów nowo wyrosłych zbóż. I to ten moment. Człowiek z Baal-Szalisza przynosi Elizeuszowi, mężowi Bożemu, chleby wypieczone z wymłóconych ziaren, z najnowszych dożynek. Zgodnie z prawem należało je złożyć w ofierze Bogu. A ów bezimienny mężczyzna przynosi je w darze prorokowi. Czy złamał prawo? Jeśli tak, to prawo złamał także prorok, który zamiast złożyć dary w ofierze Bogu, kazał je rozdać ludziom. A co więcej, było widać, że ów dar nie zaspokoi głodu obecnych. I tutaj przychodzi odpowiedź samego Boga przez usta proroka: „Tak mówi Pan: »Nasycą się i pozostawią resztki«”. Prorok stawia szybką ocenę, gest mężczyzny bez wątpienia spodobał się Bogu, a On – na potwierdzenie – dokona cudownego rozmnożenia, dzięki któremu zbyt mały dar wystarczy, by zaspokoić głód wszystkich obecnych.



W istocie nie jesteśmy w stanie ofiarować Bogu niczego, co nie byłoby Jego darem. Jesteśmy raczej wezwani do postawy wdzięczności Panu Bogu za każdy dar. Dziś trochę zatraciliśmy tamtą starotestamentalną wrażliwość, która kazała ofiarowywać Bogu pierwociny. Może więc warto wracać do tamtej świadomości ludzi sprzed niemal 3 tys. lat i widzieć w Bogu opiekuna naszych dokonań, także tych pierwszych. A On po tych pierwocinach będzie się opiekował dalszymi owocami naszego trudu. Gdy my potrafimy dziękować Bogu dopiero za całe dzieło, o które prosimy, dar pierwocin jest w istocie pierwszym znakiem wdzięczności za wysłuchaną modlitwę błagalną.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.