Przyzwyczailiśmy się do tradycyjnego sposobu przedstawiania Zwiastowania, wypracowanego jeszcze w średniowieczu. Był on potem, w różnych wariantach, powielany wielokrotnie w kolejnych stuleciach. Henry Ossawa Tanner postanowił jednak pokazać tę scenę w zupełnie nowy sposób. Najświętsza Panna na jego obrazie nie jest pięknie wystrojona i zajęta lekturą. Anioł zaskoczył ją w pościeli, okrytą szlafrokiem. Artysta uczynił tak nie tylko po to, by Maryja wyglądała jak współczesna, zwykła dziewczyna. Sypialnia to przestrzeń prywatna, w której nie przyjmuje się gości. Ale anioł nie jest zwykłym gościem, jego „wtargnięcie” symbolizuje zmianę, jaka w tej chwili nastąpiła w prywatnym życiu Maryi.

Cały dramatyzm sytuacji uzewnętrznia się na twarzy Maryi. Nie można na niej dostrzec żadnego przestrachu związanego z niezwykłym zjawiskiem ani nawet zaskoczenia. Widać natomiast, że ta nastolatka doskonale rozumie anielską propozycję i wszystkie jej konsekwencje. Uważnie wpatruje się w blask, a jej powaga świadczy o głębokim namyśle. Autor wyraźnie kładzie nacisk nie na wątpliwości, lecz na pokorę i chęć poddania się woli Boga. Świadczy o tym nie tylko wyraz twarzy, ale także złożone modlitewnie dłonie.

Henry Ossawa Tanner (1859–1937) był pierwszym czarnoskórym malarzem, który zdobył międzynarodowe uznanie. Był Amerykaninem, pochodził z Pittsburgha (Pensylwania). W roku 1891 wyjechał na studia do Paryża. W stolicy Francji zdobył sławę i pozostał tam do śmierci. W jego dorobku artystycznym zwracają uwagę nowatorsko potraktowane tematy religijne. Ossawa Tanner, syn pastora metodystów, był człowiekiem głęboko wierzącym.