Gdzie Duch Prawdy decyduje

o. Augustyn Pelanowski

GN 18/2016 |

publikacja 30.04.2016 17:00

W judejskiej Jerozolimie Paweł, Sylas, Barnaba i inni rozstrzygali spór dotyczący praw noachickich dla nieżydowskich chrześcijan.

Gdzie Duch Prawdy decyduje

Prawa noachickie to siedem przykazań, które obowiązywały potomków Noego (Noach), niebędących Żydami. Tam, gdzie Duch Prawdy decyduje, wszystko da się pogodzić bez zagrożenia hipokryzją. W niebiańskiej Jerozolimie, którą opisuje autor Objawienia, są różne bramy, bo z różnych stron można wchodzić do nieba. Nie wszyscy są w neokatechumenacie, nie wszyscy są charyzmatykami, nie wszyscy są w Opus Dei albo w Legionie Maryi. Istnieją katolicy różnego obrządku: greckiego, chaldejskiego, koptyjskiego albo jeszcze inni. Są różne dary łaski, ale ten sam Duch, który doprowadza do Prawdy, czyli do centrum niebiańskiej Jerozolimy. Z każdej z czterech stron niebiańskiej Jerozolimy są bramy, i to po trzy. Istnieją tacy ludzie, którzy wchodzą w Prawdę dzięki temu, że przetrwali rozpacz mroku północy (ARKTOS). Są i tacy, którzy skrycie wchodzą od strony smutnego zachodu (DYSIS). Inni wchodzą z radością wschodu (ANATOLE) albo oświetleni południowym słońcem szczęścia (MESEMBRE). Przeczytaj akrostychicznie, czyli pierwsze litery greckich nazw tych kierunków zapisanych w nawiasach, a przekonasz się, w Kim oni mogą się zjednoczyć. Jedna Prawda, którą jest Jezus Chrystus, Nowy Adam, ma drogi z różnych stron. Potrzeba nam wszystkim, wędrującym z różnych stron świata, wzajemnej i prawdziwej wyrozumiałości, ale nie fałszywego pobłażania.

Miasto, którego wizję miał św. Jan, wydawało mu się jakby z jaspisu. Jaspis w języku hebrajskim brzmi tak jak złożenie dwóch słów: jesz pech – egzystencja ust. Usta to źródło wszelkiego słowa i wszelkiego pocałunku. W greckim języku zachodzi dźwiękowe podobieństwo słów „jaspis” i „jasis” – czyli lekarstwo. Lekarstwem dla całego zakłamanego świata jest Prawda Syna Człowieczego, który jest Synem Bożym. Jaspis jest to skała dwukolorowa, łącząca w sobie jakby dwie odmienne natury w jeden byt. Zbudowana jest z kwarcu i chalcedonu. Istnieją dwie natury Jezusa, ale jedna Jego osoba, jak jeden jest jaspis, który mieści w sobie przemieszane nierozdzielnie kwarc i chalcedon. Św. Grzegorz z Nyssy zapisał: „Bóg, który się objawił, przemieszał się ze zniszczoną naturą, ażeby człowieczeństwo zostało razem z Nim przebóstwione, przez owo uczestnictwo w Bóstwie”. W Nim wszelkie różnice, które jeszcze nas oddalają od siebie, dadzą się pogodzić.

Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.