Czytaj!
Ps 109, 1-8

Nie milcz, o Boże, którego wychwalam, *
bo rozwarli na mnie usta niecne i podstępne.
Mówili ze mną językiem kłamliwym, +
osaczyli mnie nienawistnymi słowami *
i bez przyczyny mnie napastowali.
Oskarżali mnie w zamian za miłość moją; *
a ja się modliłem.
Odpłacili mi złem za dobre *
i nienawiścią za moją miłość.
Pobudź przeciwko niemu grzesznika, *
niech stanie po prawicy jego oskarżyciel!
Gdy go sądzić będą, niech wyjdzie jako przestępca, *
niech prośba jego stanie się winą.
Niech dni jego będą nieliczne, *
a urząd jego nich przejmie kto inny!
Chwała Ojcu i Synowi
i Duchowi Świętemu...

* Krótka cisza.

Słowa Ewangelii według św. Jana (J 13,16-30)
16 Jezus powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. 17 Wiedząc to będziecie błogosławieni, gdy według tego będziecie postępować. 18 Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz [potrzeba], aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę. 19 Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście, gdy się stanie, uwierzyli, że Ja jestem. 20 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał. 21 To powiedziawszy Jezus doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi.

22 Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi. 23 Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jezus miłował - spoczywał na Jego piersi. 24 Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: Kto to jest? O kim mówi? 25 Ten oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: Panie, kto to jest? 26 Jezus odparł: To ten, dla którego umaczam kawałek [chleba], i podam mu Umoczywszy więc kawałek [chleba], wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty 27 A po spożyciu kawałka [chleba] wszedł w niego szatan. Jezus zaś rzekł do niego: Co chcesz czynić, czyń prędzej. 28 Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział. 29 Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: Zakup, czego nam potrzeba na święto, albo żeby dał coś ubogim. 30 A on po spożyciu kawałka [chleba] zaraz wyszedł. A była noc. 31 Po jego wyjściu rzekł Jezus: Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony.

Rozważ!
Medytacja dzisiejsza obejmuje fragment Janowej relacji o Ostatniej Wieczerzy. Jezus, przed wygłoszeniem pożegnalnej mowy do uczniów, zapowiada z wielkim bólem zdradę, jakiej dopuścił się Judasz. Wydarzenie to, zapowiedziane już w zakończeniu mowy eucharystycznej (J 6,70n), ma w czwartej Ewangelii głęboki sens symboliczny. Męka Pańska odzwierciedla mianowicie ostateczną walkę pomiędzy światłem a ciemnością. Postać Judasza jako przedstawiciela ciemności jest więc od początku ostro przeciwstawiona Jezusowi, "światłości świata". Judasz jako wcielony "diabeł" (J 6,70) i "syn zatracenia" (17,12) staje po stronie bezbożnego "świata", który podczas Męki Jezusa występuje do walki z Bogiem.

Zdrada, zapowiedziana przez proroka (Ps 109) i przez samego Jezusa, jest przestrogą dla Kościoła. Wybraństwo i uprzedzająca miłość Jezusa nie zabezpiecza automatycznie przed pokusami szatana. Dlatego "uczynkom ciemności", które od chciwości i kradzieży (12,5n) prowadzą do zdrady Mistrza (18,2), winien uczeń przeciwstawiać wyznanie wiary jak Piotr (6,68n) i czyny miłości jak Maria z Betanii (12,2). Odejście Judasza nie oznacza jednak ostatecznego potępienia w ciemności wiecznej; pogrąża go w "nocy", która musi ustąpić w poranek Zmartwychwstania.

• Jezus nazwał Judasza przyjacielem: "Przyjacielu, po coś przyszedł?" (Mt 26,50). W oczach Bożych wszyscy jesteśmy przyjaciółmi. Na czym właściwie polegała zdrada ucznia - apostoła?
• Czy Judasz był "predestynowany"? Czy był do końca wolny w swych decyzjach?
• Na czym najczęściej polegają moje zdrady względem Boga?
• Co chroni nas przed odejściem, rozczarowaniem, rozpaczą?

Przyślij swój komentarz

Módl się!

Panie, nawróć mnie i przebacz mi. Prowadź mnie ku Tobie i rozjaśnij moje ciemności. Jestem pełen niezliczonych win i schronienia szukam tylko u Ciebie. Podaj mi rękę, jak kiedyś Piotrowi. Jak celnik proszę Cię o usprawiedliwienie i zmiłowanie. Ty, źródło życia i nieśmiertelności, napój mą duszę spragnioną. Zrań moje serce zatwardziałe i wytocz ze mnie łzy skruchy. O Światłości prawdziwa, która oświecasz każdego człowieka, oświeć i mnie. Otwórz oczy mego serca i utwierdź je w miłości Twoich przykazań, Panie! Niech kocham tylko Ciebie całym mym sercem, całą moją duszą!
św. Efrem

Dodaj modlitwę

Żyj Słowem!
BANK DOBRYCH NOWIN: Przyślij dobrą nowinę

***

Tekst z cyklu "Świadkowie Miłości"

Strona Główna Materiałów Szkoły Słowa Bożego :.