Eliasz

Zachwiana była czystość wiary w jedynego Boga. Odradzał się kult dawnych bożków kananejskich. Coraz więcej było niesprawiedliwości w społecznym życiu. I wtedy zjawia się Eliasz.

Zwięzłą charakterystykę proroka zawiera Księga Syracydesa: „powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich [nieprawych] liczbę. Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień. Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy?” (48, 1 nn.). Wszystko zaś przypieczętowane tajemniczym wzięciem go do nieba.

W tradycji narodu wybranego był wciąż żywy. W Nowym Testamencie jest jedną z najczęściej wspominanych postaci dawnych czasów. Sam Jezus wielokrotnie nawiązuje do Eliasza, jego wiary i posłannictwa. Szczególnym wątkiem jest oczekiwanie na powrót Eliasza, który ma przygotować przyjście Mesjasza. Ta zapowiedź doczekała się komentarza z ust samego Jezusa

(Mt 11, 13 nn.). Otwórz: 1 krl 17-20; 2 krl 2 1 nn.; Mt 1710 nn.