Bliźni

Pytanie postawione Jezusowi „kto jest moim bliźnim?” wyrasta z mentalności Starego Testamentu.

Słowo „bliźni” jest jednym z rzeczowników, które przeszły znaczącą i głęboką ewolucję pomiędzy Starym Testamentem a Ewangelią.

Znamy na pamięć zdanie ze Starego Testamentu: „Miłuj bliźniego swego jak siebie samego”. Bliźni to ktoś, z kim nie jesteśmy związani więzami pokrewieństwa, kto jednak jest nam bliski jako członek tej samej wspólnoty plemiennej oraz religijnej. Należy mu się nasza pomoc - czego szczegółowym przypadkiem jest zakaz lichwiarskich pożyczek bliźniemu (Wj 22, 24 nn.).

Grecki przekład ksiąg Starego Testamentu jest w świetle tego dość zaskakujący. Kładzie bowiem nacisk nie na istniejące powiązania między osobami, lecz zawiera w sobie tylko ideę bliskości. To słowo znalazło się potem w Nowym Testamencie. Jezus rozszerzył jednak jego znaczenie jeszcze bardziej. Bliźnim jest już nie tylko rodak czy mieszkaniec kraju, ale każdy człowiek obok mnie.

Pytanie postawione Jezusowi „kto jest moim bliźnim?” wyrasta z mentalności Starego Testamentu. Odpowiedzią Jezusa jest przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, której główna teza brzmi: pytanie „kto jest bliźnim” nie ma sensu, jest nim każdy na mojej drodze, nawet gdyby był wrogiem.

Otwórz: KPŁ 19 ,11-18; ŁK 10 25-37

«« | « | 1 | » | »»
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Ostatnio najczęściej czytane