Czy Nowy Testament odróżnia braci od krewnych, przecząc tym samym idei jedynactwa Jezusa?

Następnie, można dowieść, że powyższe rzekome ewangeliczne rozróżnienie pomiędzy braćmi i krewnymi nie jest tak naprawdę żadnym rozróżnieniem. Ale od początku, najpierw ponownie spójrzmy na powyższe dwa wersety. W Łk 14,12 „braci” i „krewnych” połączono za pomocą słówka „ani”, czemu w tekście greckim odpowiada słówko mede. Rzecznicy tezy negującej ideę jedynactwa Jezusa uważają oczywiście, że słówko to musi „rozróżniać” braci od krewnych w Łk 14,12. Jednak tezę tę można zanegować za pomocą takich tekstów z NT i greckiego ST, w których słówko mede jednak nie opisuje oddzielnych rzeczywistości. Przeciwnie, słówko to może też być używane na określenie jednej i tej samej rzeczywistości, która jest określona jedynie przez dwa różne słowa połączone przez to słówko, nie są one jednak przez to słówko rozróżnione. Przeciwnie, mimo wystąpienia tego słówka pomiędzy nimi wciąż oznaczają one jedno i to samo, nie określają zaś jakichś dwóch różnych rzeczy, których znaczenia nie pokrywają się. Popatrzmy na pewien wers z NT:

„Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani (mede) się lęka” (J 14,27 – BT).

Trwożenie się i lękanie oznacza w tym wersie jedno i to samo, a nie dwie różne rzeczy (por. też Pwt 20,3).

W Pwt 31,6 w Septuagincie czytamy:

„Nie lękaj się ani (mede) nie bój, ani (mede) nie bądź przerażony” (me fobou mede deilia mede ptoethes).

Podobnie jak wyżej – przerażenie i banie się to opis jednego i tego samego. Niemal taka sama konstrukcja z użyciem słów mede, fobou, ptoethes i deilia występuje też w Pwt 31,8, Joz 1,9 i 8,1, 1 Krn 22,13 i 28,20, 2 Krn 20,15.17, Jr 1,17, Ez 3,9 (por. też Joz 10,25).

W Ps 6,2 i 37,2 w LXX czytamy:

„Nie karć (elegdzes) mnie, Panie, w swym gniewie ani (mede) nie karz (orge) w swej zapalczywości”.

Karcenie i karanie – znów jest to opis jednego i tego samego.

W Syr 17,28 w LXX czytamy:

„ten, który zmarły, ani (mede) ten, który stał się martwy” (apo nekrou hos mede ontos apollytai).

Martwy i ten, który stał się martwy – znów dwa synonimy.

W Jr 22,10 w LXX czytamy:

„Nie płaczcie nad zmarłym ani (mede) nie lamentujcie” (me klaiete ton tethnekota mede threneite).

Płakanie i lamentowanie to znów synonimy oznaczające to samo.

W 1 J 2,15 czytamy:

„Nie miłujcie świata ani (mede) tego, co jest na świecie!” (BT).

Świat i to, co jest na świecie – znów są to dwa różne określenia jednej i tej samej rzeczywistości (która jest opisywana jedynie z punktu widzenia różnych aspektów – całości i jej fragmentu).

Widać zatem, że słówko mede wcale nie musi rozróżniać dwóch różnych rzeczywistości, przeciwnie, może ono stanowić jedynie połączenie dwóch synonimów, oznaczających jedno i to samo. Zatem również zbitka „bracia ani krewni” z Łk 14,12 wcale nie musi być dowodem na jakiekolwiek rozróżnienie, które opisuje dwie odmienne kategorie pojęciowe.

Podobnie jest w przypadku wyżej przytoczonego tekstu z Łk 21,16. W tym tekście słowa „bracia” i „krewni” są połączone za pomocą spójnika „i” – kai. Jednakże tutaj, podobnie jak w przypadku powyższego słówka mede, znów nie musi następować „rozróżnienie” pomiędzy podmiotami odróżnionymi leksykalnie za pomocą tego spójnika. Przyjrzyjmy się kilku przykładom z NT:

„Zatrwożonym i (kai) wylękłym zdawało się, że widzą ducha” (Łk 24,37 – BT).

„Zatrwożonym i wylękłym” – dwa synonimy połączone spójnikiem „i” (kai), choć znaczą dokładnie to samo. Dalej:

„Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i (kai) wzniosę go […]” (Dz 15,16 – BT).

„Odbuduję jego ruiny i wzniosę go” – dwa synonimy oznaczające dokładnie to samo. Dalej:

„Kto spośród was jest mądry i (kai) rozsądny?” (Jk 3,13 – BT).

„Mądry i rozsądny” – znów dwa synonimy, oznaczające to samo. Dalej:

„[…] jak Sodoma i Gomora i w ich sąsiedztwie [położone] miasta – w podobny sposób jak one oddawszy się rozpuście i (kai) pożądaniu cudzego ciała – stanowią przykład przez to, że ponoszą karę wiecznego ognia” (Jud 7 – BT).

„Rozpuście i pożądaniu” – znów synonimy oznaczające jedno i to samo. Dalej, popatrzmy na pewien tekst z Biblii greckiej ST: