Dekret Soboru Vienneńskiego na temat języków ( 1311 r.)

Ażeby łatwo osiągnąć biegłość w tego rodzaju językach przez skuteczne kształcenie: mając aprobatę niniejszego Soboru uznaliśmy, że należy erygować szkoły wspomnianych poniżej języków tam, gdzie będzie rezydowała Kuria Rzymska, a także na uniwersytetach w Paryżu, Oksfordzie, Bolonii i Salamance. W związku z tym zarządzamy, aby w każdym z wymienionych miejsc przebywali mężowie katoliccy posiadający wystarczającą znajomość języka hebrajskiego( greckiego), arabskiego i chaldejskiego, a mianowicie dwaj biegli w każdym z tych języków, którzy by kierowali szkołami i wiernie tłumaczyli książki ze wspomnianych języków na język łaciński oraz innych pilnie uczyli tych języków, przekazując im przez gorliwe nauczanie ich znajomość, ażeby ci, osiągnąwszy wystarczającą znajomość tych języków, mogli przynieść z Bożą pomocą spodziewany owoc, głosząc z pożytkiem wiarę wśród ludów niewiernych.
Zarządzamy również, ażeby wspomnianych wykładowców zatrudnionych w Kurii Rzymskiej wynagradzała odpowiednio Stolica Apostolska, a pracujących na uniwersytecie paryskim król Francji. Pozostałych wykładowców mają wynagradzać prałaci, klasztory, kapituły, konwenty, kolegia wyjęte i nie wyjęte oraz rektorzy kościołów: na uniwersytecie w Oksfordzie z terenu Anglii, Szkocji, Irlandii i Walii; w Bolonii z terenu Italii i w Salamance z terenu Hiszpanii. W związku z tym wszyscy wymienieni wyżej mają być obciążeni podatkami zależnie od potrzeb, bez względu na jakiekolwiek przeciwne w tej materii przywileje i egzempcje. Nie chcemy jednak niniejszym dekretem w innych sprawach wprowadzać ograniczeń.

( tłum. Ks. E. Sztafrowski)