…niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego nie ma względu na osoby (Jk 2,1).

Św. Jakub przypomina, że już na zgromadzeniach liturgicznych wczesnego chrześcijaństwa dochodziło do sprzeniewierzania się zasadzie równości wszystkich przed Bogiem. Wiara buduje z chrześcijan nową wspólnotę w Chrystusie. I w takiej wspólnocie nie może być tak, że jedni wynoszą się nad drugich z racji na posiadane zasoby materialne. A wynikiem takiego postępowania jest podział na „my” – lepsi, zasobniejsi, samowystarczalni i „oni” – biedacy, gorsi, zależni od łaskawego widzimisię innych.

Św. Jakub ukazuje, że niekiedy w czasie zgromadzeń liturgicznych bogaci otrzymywali zaszczytne miejsca, podczas gdy ubogiemu kazano stać albo siedzieć na ziemi. Jak ukazuje Biblia, to sam Bóg odwrócił ludzką ekonomię, dotyczącą kierowania się ubóstwem czy bogactwem w relacjach z ludźmi. Jednak to nie sam wybór ubóstwa stanowi o bliskości królestwa Bożego, ale fakt umiłowania Boga i pełnienie Jego woli. Św. Jakub nie piętnuje bogactwa, ale bogactwo bez współczucia, które staje się powodem chorych podziałów.

Bóg w Jezusie Chrystusie, który sobą pragnie obdarowywać człowieka, wybrał ubogich i pochylił się nad tymi, którzy cierpią na różne choroby. I nad ludźmi o skruszonych sercach. I domaga się, byśmy jako Jego uczniowie podejmowali podobne wybory Bogu.

VentunoTV Błogosławieni ubodzy - Schola Ventuno