Artykuły ukazujące się na portalu Wiara.pl od Wielkiego Postu 2004 r. do V niedzieli zwykłej 2005 r. Miały one przybliżać wierzenia, tradycje i zwyczaje, przede wszystkim żydowskie, ale czasem również i rzymskie, związane z wydarzeniami w ziemskim życiu Jezusa Chrystusa, opisanymi w Ewangeliach. (tutaj ułożone według kolejności wydarzeń)
Biblijnym zwyczajem wdziać najlepszą szatę, namaścić włosy – pokazać wszystkim radosną twarz.
Jego zwyczaj – czyli właściwy Mu sposób postępowania: mówić o tym, co prawe, dobre, Boże.
Nie jest zwyczajem Ducha Świętego pytanie kto chętny. On wskazuje i wyznacza.
Była to instytucja obrosła w zwyczaje oraz prawa powszechnie szanowane i przestrzegane.
Uczniowie Jana i faryzeusze uczyli się zwyczajów religijnych, a uczniowie Jezusa uczyli się głoszenia ewangelii.
Można w dużej mierze na podstawie Biblii i Talmudu zrekonstruować najważniejsze zwyczaje Żydów związane z modlitwą.
Przywiązanie do zwyczaju czasem jest jak przepaska na oczach. Zatrzymuje człowieka w jednym miejscu. Pielgrzymowanie zamienia się w stagnację.
W czasach Nowego Testamentu zwyczaje związane z małżeństwem różniły się od naszych. W większości przypadków chodziło o małżeństwa aranżowane przez rodziców, a zaręczyny były wydarzeniem bardziej wiążącym niż współcześnie.
Cóż może zrobić mi człowiek, gdy po mojej stronie Wszechmogący?
Nie anioł, a człowiek - prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, Jezus Chrystus - zostaje Panem nieba i ziemi.
Garść uwag do czytań na Uroczystość Wniebowstąpienia roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.