Garść uwag do czytań na II niedzielę zwykłą roku A z cyklu „Biblijne konteksty”.
Ewangelia tej niedzieli bardzo przypomina tę z poprzedniej. Nawiązuje do tego samego wydarzenia – sceny chrztu Jezusa nad Jordanem. Tym razem jednak to nie opis sytuacji, ale świadectwo Jana o tym wydarzeniu. I jego interpretacja. Nie różniąca się oczywiście od tłumaczeń teologów: pojawił się Mesjasz, zbawienie już jest blisko. W pozostałych czytaniach wyraźniej podkreślono jedynie uniwersalizm przynoszonego przez Jezusa zbawienia.
1. Kontekst pierwszego czytania Iz 49,3.5-6
Pierwsze czytanie tej niedzieli pochodzi z drugiej części księgi proroka Izajasza (czyli właściwe DeuteroIzajasza), nazywanej Księgą Pocieszenia. Dla przypomnienia – powstała ona później niż część pierwsza, w czasach niewoli babilońskiej. A czytany tekst to fragment drugiej z czterech tak zwanych Pieśni Sługi Jahwe. Zapowiadają one tajemniczą postać Bożego Wybrańca. Chrześcijanie widzą w nim Jezusa Chrystusa. Dlaczego? Wszystko wyjaśnia ich lektura. Przytoczmy tekst pieśni w całości (Iz 49, 1-9). W wersji szerszej ;). Pogrubieniem – właściwy tekst czytania.
Wyspy, posłuchajcie Mnie!
Ludy najdalsze, uważajcie!
Powołał Mnie Pan już z łona mej matki,
od jej wnętrzności wspomniał moje imię.
Ostrym mieczem uczynił me usta,
w cieniu swej ręki Mnie ukrył.
Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną,
utaił mnie w swoim kołczanie.
I rzekł mi: «Tyś Sługą moim, <Izraelu>,
w tobie się rozsławię».
Ja zaś mówiłem: Próżno się trudziłem,
na darmo i na nic zużyłem me siły.
Lecz moje prawo jest u Pana
i moja nagroda u Boga mego.
Wsławiłem się w oczach Pana,
Bóg mój stał się moją siłą.
teraz przemówił Pan,
który mnie ukształtował od urodzenia
na swego Sługę,
bym nawrócił do Niego Jakuba
i zgromadził Mu Izraela.
A mówił: «To zbyt mało, iż jesteś Mi Sługą
dla podźwignięcia pokoleń Jakuba
i sprowadzenia ocalałych z Izraela!
Ustanowię cię światłością dla pogan,
aby moje zbawienie dotarło
aż do krańców ziemi».
Tak mówi Pan,
Odkupiciel Izraela, jego Święty,
do wzgardzonego w swej osobie,
do budzącego odrazę pogan,
do niewolnika przemożnych:
«Królowie zobaczą cię i powstaną,
książęta padną na twarz,
przez wzgląd na Pana, który jest wierny,
na Świętego Izraelowego, który cię wybrał».
Tak mówi Pan:
«Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię,
w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą.
<A ukształtowałem cię i ustanowiłem
przymierzem dla ludu>,
aby odnowić kraj,
aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa,
aby rzec więźniom: "Wyjdźcie na wolność!"
[marniejącym] w ciemnościach: "Ukażcie się!"
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |