Błogosławieństwa krok po kroku

10. „Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości...".

Werset ten nie ma swego odpowiednika u Łukasza. Ponieważ zawiera sporo słów typowo Mateuszowych (np. „sprawiedliwość"), wolno sądzić, że jego pochodze­nie jest w znacznym stopniu redakcyjne. Zamyka on serię makaryzmów sformu­łowanych w trzeciej osobie. Odpowiadając na pytanie, dlaczego ewangelista włą­czył to błogosławieństwo, choć przecież błogosławieństwo dla prześladowanych zawiera się w następnych wersetach 11-12, a ulubiona przez ewangelistę idea „sprawiedliwości" znalazła się już wcześniej (w. 6), należy wskazać na specyficz­ną dla ewangelisty Mateusza strukturę triadyczną. Dodając aktualne ósme bło­gosławieństwo Mateusz otrzymuje łącznie dziewięć błogosławieństw. Dziewiąte jest wprawdzie w pewnym stopniu powtórzeniem ósmego, ale poprzez taki za­bieg ewangelista, przejąwszy z tradycji osiem błogosławieństw i dodając dziewią­te, osiągnął serię 3x3.
Idea prześladowania sprawiedliwego pojawia się obszernie w Mdr 1,16-5,23. U Mateusza ponadto w 23, 34-35. Zastosowany tutaj czasownik διώκω (u Mt wy­stępuje sześć razy, u Łukasza - trzy, u Marka nie pojawia się wcale) może odnosić się do przemocy fizycznej, słownej albo do jednej i drugiej. Zastosowana forma perfectum może wskazywać na zaistnienie prześladowania i jego aktualne trwanie. Powodem prześladowania jest „sprawiedliwość". „Sprawiedliwość" w tym miejscu oznacza postępowanie człowieka odpowiadające woli Boga. Ludźmi „cierpiącymi dla sprawiedliwości" to ci, którzy poddawani są prześladowaniom ze względu na swe pragnienie prowadzenia życia według woli Boga. Do zakresu „sprawiedliwo­ści" należy otwarte przyznanie się do Jezusa i związana z tym praktyka życia. Wyznanie Jezusa objawia się w czynach (7,21-23; 25,31-46).
Makaryzm zawiera zatem zachętę i wezwanie do słuchaczy znajdujących się w sytuacji prześladowania. Idzie o to, aby w chwili prześladowań nie porzu­cać zobowiązań sprawiedliwości, ale również wtedy okazać się sprawiedliwym. Takim bowiem obiecane zostało królestwo niebieskie. Obietnica otrzymania królestwa jest powtórzeniem 5, 3b i stanowi inkluzję. Jej funkcją jest wskazanie początku i końca szeregu błogosławieństw, które - jak zapewne zauważyliśmy - stanowią różny sposób powiedzenia tej samej rzeczy, a mianowicie że „takich jest królestwo Boże".