Archanioł Michał często był przedstawiany na obrazach jako rycerz walczący z szatanem.
Narodzoną właśnie Maryję piastunki układają w kołysce.
Czterej kościelni dostojnicy siedzą za stołem i piszą księgi. Nie są jednak sami…
Bogaty pan i jego wytworna małżonka siedzą przy stole w oczekiwaniu na posiłek. Rozstawione przed nimi talerze są bowiem jeszcze puste. Dziewczyna z lewej strony przynosi właśnie tacę.
Obraz wypełnia tłum postaci, ale od razu widzimy, że to, co najważniejsze, dzieje się u góry, tam, gdzie pojawia się złote tło symbolizujące świętość. Za chwilę na skroniach Królowej Nieba i Ziemi spocznie korona.
Jezus zaprowadził swych trzech uczniów, Piotra, Jakuba Starszego i Jana, na górę Tabor.
Był rybakiem i apostołem, a jednak w sztuce hiszpańskiej często przedstawia się go jako rycerza. Według tradycji św. Jakub Większy głosił Dobrą Nowinę w Hiszpanii. W średniowieczu jego relikwie zostały tam sprowadzone, potem zaginęły i w 830 roku odnaleziono je w miejscowości Iría, która później otrzymała nazwę Santiago de Compostela.
Mężczyzna stojący w środku to Izajasz, jeden z największych proroków Starego Testamentu.
Giuseppe Cesari, znany również jako Cavaliere d’Arpino, stworzył projekt mozaiki przeznaczonej do dekoracji watykańskiej bazyliki św. Piotra.
Elżbieta i Zachariasz, szczęśliwi rodzice św. Jana Chrzciciela, nie są głównymi bohaterami obrazu.