Mirra

Najwyżej ceniono żywicę wyciekającą bez robienia nacięć w korze czy obcinania gałązek. Od starożytnych czasów była ona przedmiotem ożywionego handlu, a także cennym darem, jakim wielcy tego świata obdarowywali się dla pozyskania życzliwości.

Sproszkowana mirra stanowiła składnik wonnego i drogiego olejku używanego jako pachnidło, stosowanego także przy namaszczaniu arcykapłana, później także króla.

Już w starożytności znane były medyczne zastosowania mirry. Ułatwiała leczenie infekcji, owrzodzeń - szczególnie w jamie ustnej, także przy dolegliwościach oddechowych.

Zmieszana z sokiem aloesu używana była do namaszczania ciał zmarłych, także do ich balsamowania. To powodowało, że była symbolem cierpienia i umierania. Znane było także oszałamiające i tłumiące działanie mirry zmieszanej z winem.

Te właściwości mirry potwierdza współczesna medycyna. Wykorzystuje ją przemysł kosmetyczny. A ślad wszystkich jej zastosowań odnajdujemy na wielu miejscach ksiąg biblijnych - od cennego daru dla Dzieciątka Jezus, po niedoszły pogrzeb Jezusa.

Otwórz: Pnp 4,14; Mt 2,11; Mk 15,23; J 19,39