1. Łukasz przyłącza się do misji Apostoła Narodów

Czy już wiemy za Kim czy z Kim chcemy iść – Komu pragniemy towarzyszyć?
Droga jest pewna (por. Dz 9,2; 18,25n). Co więcej ON sam jest DROGĄ! (J 14,6).
Natomiast zapewnienie o błogosławieństwie płynącym ze „współtowarzyszenia” Słowu Boga każe nam zastanowić się nad niektórymi pytaniami Sekretarza Generalnego rzymskiego Synodu Biskupów (por. Lineamenta – październik 2008 r.):

* Dlaczego różni chrześcijanie czują się obojętni na Biblię? Czy praktykuje się lectio divina? W jakiej formie? Jakie czynniki temu sprzyjają, a jakie to utrudniają?

*Co, na podstawie doświadczeń duszpasterskich, sprzyja słuchaniu Słowa Bożemu, a co je utrudnia? W jakiej mierze może temu sprzyjać potrzeba odnowy wiary, pewien wewnętrzny niepokój, zachęta ze strony innych chrześcijan ...? W jakiej mierze może być tu przeszkodą sekularyzacja, szerzenie się przesłań i stylów życia, alternatywnych względem wizji chrześcijańskiej...? Wobec jakich wyzwań stoi dziś głoszenie Słowa Bożego?

* W jakiej mierze zostały wprowadzone w życie słowa Dei Verbum (n. 22): „jest rzeczą niezbędną, aby wierni Chrystusowi mieli szeroki dostęp do Pisma świętego”? Czy zauważa się jakiś postęp na polu osobistego i wspólnotowego słuchania Biblii?

* Trzeba też dodać inne pytania: Jaka jest nasza odpowiedzialność za codzienne słowo pisane i mówione? Czy jesteśmy rzeczywiście „sługami i świadkami słowa”, a nie „kreatorami” opinii, sądów, tendencji, mód? Z jakim szacunkiem słuchamy i rozważamy natchnione słowa Pisma Świętego?

Dodaj :.własne pytania do refleksji dla innych uczestników.


MÓDL SIĘ!

Panie, daj nam wewnętrzne poznanie Ciebie. Prosimy o tę łaskę, bowiem własnym wysiłkiem i badaniem nie dojdziemy do poznania Ciebie, które jest owocem Twojego Ducha. Spraw, żebyśmy dzięki poznaniu Ciebie i losu Twojego słowa, bardziej Cię pokochali i mogli się całkowicie utożsamić z Tobą, Słowem łaski dla ludzi, utożsamić z losem Słowa, z jego owocami, ale również z trudnościami i cierpieniami.
Panie, dodaj nam odwagi, daj wyczucie rzeczywistości i prawdy.

kard. C. M. Martini

Dodaj :.własną modlitwę zrodzoną ze spotkania z żywym Słowem.


ŻYJ SŁOWEM!

„Biblia żyje wtedy, kiedy jest czytana” – przekonuje ks. prof. Waldemar Chrostowski w jednym z wywiadzie zamieszczonych w dodatku dziennika Rzeczpospolita „Verba Sacra”. Jakże ważna jest zatem obecność Pisma Świętego w naszym życiu i modlitwie, ale również obecność języka biblijnego w codziennej prasie, radiu, telewizji, w Internecie. To są współczesne źródła komunikacji myśli. W czasach starożytnych głównym komunikatorem był list. Jego styl musiał być prosty i zrozumiały dla odbiorcy, bo wówczas inicjować dialog, zachęcał do odpowiedzi. Formuła listu była też popularną formą komunikacji w czasach apostolskich. Apostoł Paweł najczęściej rozsyłał swe listy poprzez swoich współpracowników i towarzyszy. Wówczas stawały się one listami ogólnymi, krążył wśród wspólnot lokalnych jako pisma duszpasterskie. Dziś pojawiają się nowe form komunikacji wiary. Potrzeba jednak wielkiej odpowiedzialności za słowo pisane i mówione.

Dodaj :.twój dobry czyn, który zrodził się ze Słowa