publikacja 11.03.2021 00:00
Grupa zrozpaczonych ludzi gromadzi się nad brzegiem rzeki. Żaden promień nadziei nie rozświetla ich twarzy. Obok nich leżą porzucone harfy.
To ilustracja Psalmu 137(136), rozpoczynającego się słowami: „Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy i płakali, wspominając Syjon”. Psalm opowiada o losie ludu wybranego na zesłaniu w Babilonie. Izraelici zostali tam uprowadzeni w 586 r. przed Chr., po zdobyciu Jerozolimy przez króla Nabuchodonozora II. Deportacje były w starożytności często stosowane przez najeźdźców w stosunku do buntowniczych ludów. Niewola babilońska trwała do roku 538 przed Chr., kiedy to król perski Cyrus II Wielki po podbiciu Babilonu wspaniałomyślnie pozwolił Izraelitom wrócić do ojczyzny.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
Rozpacz wygnanych