Jeśli będziemy szukać szczęścia w Bogu, wtedy żadne przeciwności, trudności wynikające z wiary nie zaburzą go.
Mówisz: nie mam nic. Bardzo dobrze! Tylko puste ręce potrafią dotykać policzków ubogich...
Kto zbytnio zabiega o sprawy tego świata, może z czasem stracić z oczu Boga, potem wyrzucić Go z serca, by w końcu zaprzepaścić swoją wieczność.
Człowiek tak bardzo pożąda szczęścia, że czasem uczepia się jego namiastek. Utożsamia go z sukcesem, karierą, dobrobytem, prestiżem.
Jezusowe błogosławieństwa i odpowiadające im „biada” ukazują drogę do szczęścia.
Święty Jan Paweł II komentuje psalm 92(91): Dobrze jest dziękować Panu.
Wilk z barankiem, cielę i lew pasące się pospołu, poganiający je chłopiec… Brzmi jak bajka na dobranoc dla naiwnych dzieci.
Jako uczniowie Jezusa nie musimy szukać szczęścia w pojedynkę: „Kto wierzy, nigdy nie jest sam”.
Konspekty katechez o 8 błogosławieństwach
Gdzie leży szczęście ucznia? Przecież nie w tym, że będzie ścigał najlepsze rekolekcje, kazania...
Jest wielka różnica między ludzką słabością a złą wolą.
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.