Garść uwag do czytań na XXX niedzielę zwykłą roku C z cyklu „Biblijne konteksty”.
Jak patrzy Bóg? To znaczy co jest dla Niego w człowieku ważne? To na pewno szeroki temat. Liturgia słowa tej niedzieli to fragment odpowiedzi na to pytanie. Zaskakujące jednak w niej jest to, że ta odpowiedź nieco inaczej brzmi w pierwszym czytaniu, nieco inaczej w Ewangelii. A gdy jeszcze zestawić ją z drugim czytaniem…
1. Kontekst pierwszego czytania Syr 35,12-14.16-18
Księga Mądrości Syracha jest zbiorem różnych pouczeń. Kontekst, w którym to konkretne pouczenie pada nie powinien mieć więc specjalnego znaczenia. W tym jednak wypadku czytanie jest tylko fragmentem szerszego pouczenia o składaniu Bogu ofiar. Mędrzec pochwala te praktyki, ostrzega jednak: „Nie staraj się przekupić Go (Boga) darem, bo nie będzie przyjęty, ani nie pokładaj nadziei w ofierze niesprawiedliwej, ponieważ” (…) i dalej następuje czytany tej niedzieli fragment.
Trudno dociec dlaczego dobierający czytania opuścili początek zdania będący ostrzeżeniem przed próbą przekupienia Boga. Nie bardzo też wiadomo dlaczego pomięto w nim wiersz 15. Ich opuszczenie nie wpływa jednak jakoś zasadniczo na przesłanie płynące z tego czytania. Ale już lektura dalszej części tekstu jest zastanawiająca. Przytoczmy więc ten tekst w całości zaznaczając samo czytanie pogrubioną czcionką (Syr 35, 11-24).
Nie staraj się przekupić Go darem, bo nie będzie przyjęty,
ani nie pokładaj nadziei w ofierze niesprawiedliwej,
ponieważ Pan jest Sędzią,
który nie ma względu na osoby.
Nie będzie miał On względu na osobę przeciw biednemu,
owszem, wysłucha prośby pokrzywdzonego.
Nie lekceważy błagania sieroty
i wdowy, kiedy się skarży.
Czyż łzy wdowy nie spływają po policzkach,
a jej lament nie świadczy przeciw temu, kto je wyciska?
Kto służy Bogu, z upodobaniem będzie przyjęty,
a błaganie jego dosięgnie obłoków.
Modlitwa biednego przeniknie obłoki
i nie ustanie, aż dojdzie do celu.
Nie odstąpi ona, aż wejrzy Najwyższy
i ujmie się za sprawiedliwymi, i wyda słuszny wyrok.
Pan nie będzie zwlekał
i nie będzie dłużej okazywał tym cierpliwości,
aż zetrze biodra tych, co są bez litości,
weźmie pomstę na poganach,
wytraci tłum pyszałków
i skruszy berła niesprawiedliwych;
odda człowiekowi według jego czynów,
dzieła zaś ludzi osądzi według ich zamiarów,
wyda sprawiedliwy wyrok swojemu ludowi
i uraduje go swym miłosierdziem.
Piękne jest miłosierdzie przychodzące w czasie utrapienia,
jak chmury deszczowe - w czasie posuchy.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |