Jezus w Świątyni (Łk 2,41-52)

Moje wady

Panie Ty mnie znasz, przenikasz mnie i znasz moje serce. Znasz moje wady, moje słabości. Pragnę Ci teraz o nich powiedzieć. Powiedzieć, by prosić, o dar uwolnienia. O dar siły, o dar łaski, bym umiał – bym chciał przezwyciężać  to wszystko co oddala mnie od Ciebie. Co rani Ciebie, mnie i drugiego człowieka. Przepraszając Cię za moje grzechy – nałogi – słabości, proszę Pani – uzdrów mnie.

A gdy upadam, gdy odchodzę od Ciebie – proszę Panie, bym miał siły wracać, bym miał siłę szukać Ciebie w świątyni. W miejscu gdzie Ty mieszkasz.

Świątynia

Ty Panie mieszkasz w świątyni. Ziemia i niebo nie mogą Cię objąć, a Ty dajesz się nam spotkać w świątyni. Bądź uwielbiony i pochwalony Ty, który raczyłeś zamieszkać między nami. Ty, który czekasz na mnie w tajemnicy tej świątyni. Panie, ja jednak tak często szukam pociechy, szukam pokoju i radości wśród ludzi. Szukam pocieszenia wśród znajomych. Szukam miłości wśród ludzi zapominając, że to Ty jesteś prawdziwą miłością. Ty, który czekasz nieustannie na mnie tu, w tym świętym miejscu. Proszę Cię o dar pragnienia bycia z Tobą w tym świętym miejscu – na co dzień, w zwykły czas. Daj wiarę i wytrwałość, bym szukał Ciebie w tej świątyni. Daj też otwarte serce, bym dbał o to miejsce – miejsce które Ty wybrałeś dla siebie.

Modlitwa

Panie, Ty pozwalasz mi spotykać się z Tobą w tajemnicy modlitwy. Wielbiąc Cię za dar modlitwy, za to, że mogę się z Tobą spotykać, pragnę Cię prosić – Panie proszę naucz mnie modlić się. Naucz mnie, bym umiał, bym chciał jak Maryja w sercu swoim spotykać się z Tobą. Naucz mnie szukać Ciebie na modlitwie. Panie, jest we mnie pragnienie modlitwy, pragnienie spotykania się z Tobą. Proszę tylko – naucz mnie modlić się. Proszę Cię Panie, naucz modlić się także moich bliskich.