Czy takie były marzenia?

„Izaak zawołał Jakuba, pobłogosławił go i tak mu nakazał: Nie bierz sobie żony spośród mieszkanek Kanaanu. Idź do Paddan-Aram, do rodziny Betuela, ojca twej matki, i weź sobie tam za żonę jedną z córek Labana, twego wuja.” (Rdz 28,1-2)

Dlaczego Izaak posyła syna do Paddan-Aram, a nie do Charanu? Otóż Paddan-Aram to jedna z nazw północno-zachodniego regionu Mezopotamii. Miasto Charan zaś leżało na terenie tego regionu.

Powędrował więc Jakub do Mezopotamii, tak jak niegdyś szedł wysłannik Abrahama po żonę dla Izaaka. Czas jego podróży, pobytu w Charanie i powrotu ujęty został w ramy dwóch wielkich i niezwykłych wydarzeń: spotkań z Bogiem w Betel i Jabbok, które pokazują jak wielka przemiana dokonała się w Jakubie.

Pierwsze z tych spotkań miało miejsce w czasie liczącej ok. 820 kilometrów i trwającej ponad miesiąc podróży do Charanu. Po kilku dniach (odległośc z Beer Szeby do Betel wynosi około 90 km.) Jakub „We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy się wspinali i schodzili po niej na dół. A oto Pan stał nad nim i mówił: Ja jestem Pan, Bóg twego ojca, Abrahama, i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków”. (Rdz 28,12-14)

Słowo przetłumaczone tutaj jako „drabina” oznacza usypisko w postaci schodów czy zikkuratów mezopotamskich. Zikkuraty były wieżami, przez które człowiek chciał wznieść się do bóstwa i przez które bóstwo zbliżało się do człowieka. Przez schody i tarasy wchodziło się na szczyt, gdzie mieściło się mieszkanie bóstwa. Także w wierzeniach Egipcjan drabina odgrywała znaczącą rolę. Wiele grobów wyposażano w drabinę, aby ułatwić duszy jej pośmiertną pielgrzymkę do nieba. Tak więc już sam widok drabiny we śnie uświadamiał Jakubowi, że znalazł się w miejscu świętym.

Bóg ponawia swoje obietnice dane Abrahamowi - o ziemi, potomstwie i błogosławieństwie, które za jego pośrednictwiem otrzymają wszystkie ludy ziemi. Istotne jest również zapewnienie Jakuba, że Bóg będzie z nim, będzie go strzegł, sprowadzi z powrotem do Kanaanu i nie opuści dopóki nie spełni tego co obiecuje. Wydawać by się mogło, że od tej pory życie Jakuba stanie się sielanką. Jednakże mimo tak wspaniałych zapowiedzi, zanim się one wypełniły, było wręcz przeciwnie...