Była obca

Miriam i Aaron mówili źle przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę. Rzeczywiście bowiem wziął za żonę Kuszytkę. Mówili: „Czyż Pan mówił z samym tylko Mojżeszem? Czy nie mówił również z nami?”. A Pan to usłyszał (Lb 12,1n).

Miriam, Aaron, Mojżesz – rodzeństwo. Obdarzeni posłannictwem ważnym dla narodu i dla całej ludzkiej rodziny. Mojżesz wprowadził obcą dziewczynę z madianickiego plemienia, zamieszkującego ziemię Kusz, w ich zamknięty plemienny krąg. Była obca. Przez kilkanaście pokoleń trwania Izraelitów w Egipcie wytworzyło się poczucie ich zupełnej odrębności. Małżeństw z Egipcjanami nie zawierali. Miało to podłoże nie tylko rodowe, ale i religijne – wiara Izraelitów była tak różna od wiary Egipcjan i w ogóle innych ludów, że stanowiła barierę nieprzekraczalną. Mojżesz zachował się inaczej – wziął żonę z obcego plenienia. Ale też Mojżesz nie miał tych oporów, które miała reszta. Wychował się wśród Egipcjan. Bez wątpienia był świadkiem, a pewnie i uczestnikiem ich religijnych obrzędów. Widział, że modlą się do Najwyższego – jakkolwiek by Go nazywali. Jakim sposobem zachował wiarę swego ludu? Jakim sposobem zachował poczucie swej plemiennej przynależności? Zachował. Ale nie nasiąkł ksenofobią swoich rodaków. I co ważne – Pan wziął jego stronę. W naszej epoce ksenofobia jest nie na miejscu – coraz więcej wśród nas obcych etnicznie i religijnie. Musimy odnaleźć się w tym trudnym dla naszej tradycji świecie.