II. 1. Święta Jadwiga

Pierwsza święta z tej ziemi nie urodziła się na Śląsku, jednak większość swojego życia spędziła wśród śląskiego ludu. Nauczyła się miejscowej mowy, ukochała Ślązaków, ich zwyczaje, a nade wszystko oddała tej ziemi to, co najcenniejsze – własne życie i życie swoich najbliższych, stąd śmiało można mówić o niej - „matka Ślązaków”!

CZYTAJ!
Mk 3,31-35

[Gdy Jezus nauczał tłumy] nadeszła Jego matka i bracia, stanęli na zewnątrz i posłali do Niego, wzywając Go. A wielu ludzi siedziało wokół Jezusa. I powiedzieli Mu: Oto Twoja matka i Twoi bracia stoją na zewnątrz i Ciebie szukają. On zaś zapytał ich: Kto jest moją matką i moimi braćmi? I patrząc na siedzących wokół siebie, powiedział: Oto moja matka i moi bracia. Kto bowiem czyni wolę Boga, ten jest moim bratem i siostrą, i matką.
Korzystamy z przekładu ekumenicznego z języków oryginalnych: Pismo Święte Nowego Testamentu i Psalmy, Towarzystwo Biblijne w Polsce, Warszawa 2001.

Dodaj :. odnalezione przez ciebie teksty paralelne do rozważanych fragmentów.

ROZWAŻ!

W Średniowieczu życiorys osoby wyniesionej na ołtarze powstawał zazwyczaj w trzech odsłonach: najpierw pisano tzw. życiorys większy - Vita maior przeznaczony dla wyższego duchowieństwa badającego przyczyny i motywy kanonizacji, następnie życiorys mniejszy - Vita minor dla osób znających ogólnie język łaciński zarówno wśród duchownych jak i świeckich, wreszcie artysta-malarz, na zlecenie protektora, malował historię w obrazach, by ludziom nie znającym pisma ułatwić zrozumienie dróg życiowych wybrańca bożego.

W roku 1267 papież Klemens VI włączył św. Jadwigę w poczet świętych. Sto lat później powstała «Legenda obrazowa o św. Jadwidze» (1353), czyli opis życia świętej składający się z życiorysu większego i mniejszego, ilustrowanego sześćdziesięcioma miniaturami. Dzieło to przeszło do historii sztuki i literatury oraz szkolnych podręczników historii Polski.

Stanisław Helsztyński w książce pt. „Apokryf śląski” wciela się w fikcyjną postać kronikarza księcia Ludwika brzeskiego, który opisując „historię całej śląskiej krainy” wspomina swojego wuja Mikołaja Pruzię autora Legendy obrazowej o św. Jadwidze. Autor pragnie przybliżyć średniowieczny tekst współczesnemu czytelnikowi, zachowując atmosferę i koloryt tamtych czasów.