Kanon Pisma Świętego

Fragment Dokumentów Soborów Powszechnych t. III :.
który zamieszczamy za zgodą Wydawnictwa WAM

Wersja łacińska

8.2. Wyznaje, że jeden i ten sam Bóg jest twórcą Starego i Nowego Testamentu, to jest Prawa, Proroków i Ewangelii, ponieważ święci obu Testamen­tów mówili pod natchnieniem tego samego Ducha Świętego. Ich księgi przyjmuje i czci, a no­szą one następujące tytuły^[1]:

8.3. Pięć [Ksiąg] Mojżesza, czyli Rodzaju, Wyjścia, Kapłań­ska, Liczb, Powtórzonego Pra­wa; [Księga] Jozuego, Sędziów, Ruth, cztery Królewskie^[2], dwie Kronik, Ezdrasza, Nehemiasza, Tobiasza, Judyty, Estery, Hioba, Psalmy Dawida, Przypowieści, Eklezjastesa, Pieśń nad Pieśnia­mi, Mądrości, Eklezjastyka, Izajasza, Jeremiasza, Barucha, Ezechiela, Daniela, dwunastu Pro­roków mniejszych, czyli Ozeasza, Joela, Amosa, Abdiasza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Habakuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza, Malachiasza; dwie Machabejskie;

8,4. czte­ry Ewangelie: Mateusza, Marka, Łukasza, Jana; czternaście Li­stów Pawła: do Rzymian, dwa do Koryntian, do Galatów, do Efezjan, do Filipian, dwa do Tesaloniczan, do Kolosan, dwa do Tymoteusza, do Tytusa, do Filemona, do Hebrajczyków; dwa [Listy] Piotra; trzy Jana; jeden Jakuba; jeden Judy; Dzieje Apo­stolskie i Apokalipsa Jana.^[3]

Wersja arabska

8,2. Kościół święty wyznaje rów­nież, że jedyny Bóg jest twórcą Starego i Nowego Testamentu - to jest prawa Mojżeszowego oraz [pism] Proroków i Ewangelii, ponieważ święci Starego i Nowego [Testamentu] głosili [słowo Boże] i prorokowali w Duchu Świętym. Przyjmuje i czci wszystkie święte pra­wa, to jest święte księgi i księgi Kościoła, których tytuły są następujące^[1]:

8,3. Pięć Ksiąg Mojżesza, czyli Ro­dzaju, Wyjścia, Kapłańska, Liczb, Powtó­rzonego Prawa; Księga Jozuego, syna Nuna; Sędziów; Rut; cztery Księgi Kró­lewskie^[2]; dwie Księgi Kronik; Księga Ezdrasza; Księga Nehemiasza; Księga Tobiasza; Księga Judyty, Księga Estery; Księga Hioba; Psalmy Dawida; Księga Salomona, czyli Przysłów; Eklezjastesa; Pieśń nad Pieśniami; Księga Mądrości; Księga Jozuego syna Syracha; Księga Izajasza; Księga Jeremiasza; Księga Ba­rucha; Księga Ezechiela; Księga Danie­la; księgi Dwunastu Mniejszych Proroków, to znaczy: Ozjasza, Joela, Amosa, Abdia­sza, Jonasza, Micheasza, Nahuma, Haba­kuka, Sofoniasza, Aggeusza, Zachariasza, Malachiasza; dwie Księgi Machabejskie;

8,4. cztery Ewangelie, to znaczy: Mateusza, Marka, Łukasza, Jana; czternaście listów Pawła, to znaczy: jeden list do Rzy­mian, dwa listy do Koryntian, jeden list do Galatów, jeden list do Efezjan, jeden list do Filipian, dwa listy do Tesaloniczan, jeden list do Kolosan, dwa listy do Tymoteusza, jeden list do Tytusa, jeden do Filemona, jeden do Hebrajczyków; dwa listy Aposto­ła Piotra, trzy Jana, jeden Jakuba, jeden Judy; Dzieje Apostolskie; Apokalipsa Jana Ewangelisty.^[3]

--------------------------------

[1] Por. Constitutiones Nicosienses (1340) - Mansi 26,373D.
[2] Według tytułów stosowanych obecnie są to: dwie Księgi Samuela i dwie Księgi Królewskie.
[3] Podobne wykazy ksiąg biblijnych znajdujemy już na synodzie w Rzymie (382) (PG 19,790B,por.59,157A;Mansi 8,145C;DS 179); synodzie w Kartaginie III (397), kan. 36 (lub inni 47) (PG 56,428A, por. 871; Mansi 3,924A); Innocenty I, Epistola «Consulebti tibi» ad Exuperium episc. Tolossanum, (z 20 lutego 405 roku), 7 (PG 20, 501A; Mansi 3, 1040E; DS 213). Por. także Decretum Gelasianum z początku VI wieku, DS 353.