W Nowym Testamencie, dzięki objawieniu Jezusa Chrystusa, określenie Boga słowem „Ojciec” nabiera wyjątkowego i z niczym nieporównywalnego znaczenia.
Sprawiedliwy Noe zapowiada jedynego sprawiedliwego zbawcę ludzkości - Jezusa Chrystusa.
"Oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy" (Dn 7,13a) - królewskie panowanie Mesjasza.
Apostoł Paweł u bram Damaszku uwierzył, że Jezus Chrystus jest Panem.
Obie te kobiety symbolizują Kościół, którego powołaniem jest zachowywać w pamięci i wyznawać życiem obydwa aspekty tajemnicy Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka.
Słowa: "Początek Ewangelii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego" (Mk 1,1) świadczą, że św. Marek stara się ukazać, kim jest Jezus.
"Proszę cię, o kim to prorok mówi? O sobie czy o kimś innym?" (Dz 8,34) - problem właściwego odczytania starotestamentalnych proroctw.
Chrystologia księgi w kilku przykładach...
Rzeczownik "ojciec" występuje w tej Ewangelii 63 razy.
Ta książka to przełom w polskiej biblistyce. Ksiądz profesor Mirosław Wróbel przedstawia stosunek judaizmu rabinistycznego do chrześcijaństwa.
I wynik tej bitwy już się nie zmieni.
Nie anioł, a człowiek - prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, Jezus Chrystus - zostaje Panem nieba i ziemi.
Garść uwag do czytań na Uroczystość Wniebowstąpienia roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.