Czyli o innym spojrzeniu na codzienne trudy.
Przyzwyczailiśmy się do mowy Boga w szmerze łagodnego powiewu. Ale On mówi także rykiem wzburzonych fal...
Bóg nie wymaga ślepego zaufania. Nie boi się pytań. Pozwala się doświadczyć.
Psalm 128 (127) opatrzony jest uwagą „pieśń stopni” – była to zatem pieśń pielgrzymów wstępujących po wykutych w skale schodach prowadzących do jerozolimskiej świątyni.
Największym wyzwaniem przy ocenianiu jest to, co inne, odmienne, nie poddające się szybkiemu i łatwemu opiniowaniu.
Bóg ma własne drogi, prowadzące do realizacji Jego planów i Jego obietnic, których my często nie rozumiemy.
Joanna sięga po słowo Boże w każdej sytuacji. We, że znajdzie tam odpowiedzi na wszystkie pytania. Tydzień Biblijny, który trwa, jest dobrą okazją, by osobiście przekonać się o tym, co Bóg mówi.
„Wraz ze wszystkimi Jego świętymi”. Czyli z kim?
Psalm Dawidowy – taki jest nagłówek pieśni, którą doskonale znamy. Co w niej jest, że tak często wraca w liturgii?
W kontekście tego, co stało się udziałem ludu, który wyszedł z Egiptu, to pytanie jest przejawem duchowej ślepoty i niewdzięczności.
Da się zamknąć Tego, który tchnie kędy chce, prowadzi do całej prawdy, mówi co usłyszy, w jakiejkolwiek liczbie skończonej?
Bez niego cóż jest? "Jedno cierń i nędze".
Garść uwag na do czytań na niedzielę Zesłania Ducha Świętego, rok B z cyklu „Biblijne konteksty”
Komentarze biblijne do czytań liturgicznych.