Kazanie na górze, w którym Jezus jasno określa, kto w jego oczach jest człowiekiem błogosławionym, choć dla nas zrozumiałe, jest jednak trudne do przyjęcia.
Uznanie w oczach Jezusa zyskali bowiem ci, którzy dla świata „są przegrani”, słabi, żyjący na marginesie, którym się w życiu nie powiodło. Jezus za błogosławionych uznaje cichych, ubogich, smucących się, łaknących sprawiedliwości, prześladowanych...
W książce „Kazanie na Górze” o. Józef Augustyn mówi, że błogosławieństwa, o których mówi Jezus, odzwierciedlają cechy Jego samego i Jego życie. Uczniowie chcieli widzieć Jezusa silnego, otoczonego tłumami, uzdrawiającego. Chcieli sukcesu na sposób ludzki. Ale Boża logika jest inna. Rozważając Kazanie na górze oraz inne fragmenty Pisma Świętego, o. Józef Augustyn pokazuje konkretną drogę, jaką Jezus wskazał wszystkim tym, którzy chcą Go naśladować. Daje też wskazówki, jak wcielić w życie to Boże myślenie. Poniżej fragment publikacji ojca Józefa Augustyna:
„Chociaż w Kazaniu na Górze Jezus naprowadza nas na rozwiązania najważniejszych problemów moralnych, a Jego pouczenia w wielu punktach pokrywają się z nauczaniem wielkich myślicieli i mędrców, to jednak jest ono dla nas czymś więcej – jest drogą do Jezusa.
Będziemy je rozważać, aby spotkać się z Jezusem Zmartwychwstałym obecnym w całej ludzkości, w Kościele i w życiu każdego z nas. Będziemy chcieli w słowach Kazania na Górze znaleźć samego Jezusa.
Wszystkie ewangeliczne perykopy opowiadają przede wszystkim o życiu Jezusa. Także Jego nauczanie mówi o Nim samym. On bowiem jako pierwszy żyje tym, co głosi.
W Kazaniu na Górze Jezus opisał dla nas własne doświadczenie duchowe i moralne, które jako pierwszy wcielił w życie. Trzeba nam więc rozważać Kazanie jako interpretację życia Chrystusa. Oddaje ono bowiem najgłębsze postawy Jego Serca wobec Boga i wobec ludzi. Stąd też rozważając słowa Kazania, będziemy nieustannie nawiązywać do życia Jezusa: do Jego spotkań z ludźmi, do Jego modlitwy, cudów i więzi z Apostołami, a przede wszystkim do Jego męki, śmierci i Zmartwychwstania.
Prośmy, abyśmy kontemplowali Kazanie na Górze jako sposób życia Syna Bożego, który dla nas stał się człowiekiem, umarł za nasze grzechy i zmartwychwstał. Jezus uczy nas żyć, pokazując nam własne życie; uczy nas miłości, opowiadając o swojej miłości do ludzi i Ojca niebieskiego; uczy cierpieć, przyjmując kielich męki z rąk swojego Ojca; uczy ubóstwa, żyjąc ubogo i dzieląc życie z ubogimi; uczy przebaczenia, modląc się na krzyżu za swoich prześladowców.
W Kazaniu na Górze Jezus opowiada nam, kim jest On sam i kim my będziemy, jeżeli pójdziemy Jego śladami i będziemy usiłowali wcielać w życie Jego nauczanie”.