Źródło życia duchowego

W jakim celu Jezus się pojawił?

Zgodnie ze Starym Testamentem przybycie jakiejś osobistości z nieba wskazuje, że ma ona do spełnienia określone zadanie. Chodzi o misję, jaką mają wypełnić uczniowie. Zbawczy charakter słów: „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam” nie ulega wątpliwości. Jezus rozciąga na uczniów misję, którą otrzymał od Ojca. Jest to niewątpliwie nawiązanie do słów Jezusa z Ostatniej Wieczerzy: „Jak Ty Mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posyłałem” (J 17,18). W czasie Ostatniej Wieczerzy Chrystus identyfikował ze sobą przyszłych wysłanników. Mówił: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał” (J 13,20). Zlecona uczniom misja pochodzi od Boga, który chce dać życie światu. Wysłanie ich zakłada także to, co dotyczyło zadania, jakie otrzymał Jezus: uwielbić Ojca przez objawienie Jego Imienia i Jego miłości (por. J 17,6.26). W dalszej części misja uczniów zostaje jednak zawężona do odpuszczania grzechów. Uczniowie, a w konsekwencji Kościół, będą kontynuowali dzieło zbawcze Chrystusa. Kontynuacja tego dzieła będzie jednak możliwa tylko wtedy, kiedy uczniowie otrzymają Ducha Świętego. Według obietnic, udzielonych w czasie Przemówienia pożegnalnego na Ostatniej Wieczerzy (J 14,16-17.25-26; 15,26-27; 16,7-11.13-15), Jezus, po swoim odejściu, powinien powrócić do uczniów i powinien im udzielić Ducha Świętego. Chrystus zakończył swoją ziemską wędrówkę, ale ci, którzy zostali wezwani, aby żyć Jego życiem i być w innym świecie, nie korzystają jeszcze z owocu, który przyniósł. Dlatego Chrystus musi wypełnić do końca swoje dzieło. Duch Święty będzie tym, który poprowadzi dalej zbawcze dzieło Jezusa. Będzie działał w uczniach i przez nich złączy ludzi z Bogiem.