Piękno ocali świat

Św. Anzelm wzywa: "Dalejże, marny człowieku! Opuść na chwilę twoje zajęcia, uchyl się nieco od nawału swych myśli (...) Wejdź do wnętrza swego serca, wyklucz wszystko, co nie jest Bogiem i co nie prowadzi do Niego. Zamknij wejście i szukaj Jego samego. A teraz, o moje serce, przemów do Boga i powiedz: Oblicza Twego poszukuję «szukam, Panie, Twojego oblicza»".
Po co człowiekowi ta wędrówka do wnętrza samego siebie? Czyżby chciał zapytać: kim jestem? na czyje obraz i podobieństwo zostałem stworzony?

Czytaj!
Kol 1,11c-20; Mt 22,15-22

[Gdy Jezus skończył nauczać], wtedy faryzeusze odeszli i naradzali się, jak by podchwycić Go w mowie. Posłali więc do Niego swych uczniów razem ze zwolennikami Heroda, aby Mu powiedzieli: «Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Na nikim Ci też nie zależy, bo nie oglądasz się na osobę ludzką. Powiedz nam więc, jak Ci się zdaje? Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?» Jezus przejrzał ich przewrotność i rzekł: «Czemu Mnie wystawiacie na próbę, obłudnicy? Pokażcie Mi monetę podatkową». Przynieśli Mu denara. On ich zapytał: «Czyj jest ten obraz i napis?» Odpowiedzieli: Cezara. Wówczas rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga». Gdy to usłyszeli, zmieszali się i zostawiwszy Go, odeszli.

Rozważ!
Człowiek szuka swoich korzeni, pyta o tożsamość, pragnie znaleźć "prawzór" swego oblicza. Hebrajskie selem oznacza kopię, odbitkę, replikę, wzór albo obraz, a greckie eikon wskazuje na to, co odtwarza – mniej lub więcej dokładnie – jakąś rzeczywistość. Duszpasterz bezdomnych ks. Józef Wrzesiński postanowił zbudować kaplicę w podparyskim obozowisku Noisy-le-Grand. Zdumiał wszystkich, gdy za pośrednictwem przyjaciół poprosił o witraże jednego z największych artystów francuskich Jeana Bazaine'a. Dlaczego? On po prostu znał potrzebę, gdyż sam tego doświadczył, pragnienia piękna przez tych, których nędza skazała na życie w brzydocie. W serce każdego człowieka wpisane jest pragnienie dobra i piękna, ponieważ człowiek został stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje przyciągać człowieka do siebie i tylko w Nim może on odnaleźć zagubiony "obraz i podobieństwo", których nieustannie szuka. Jednak sam z siebie nie osiągnie upragnionego celu. Tajemnica w pełni wyjaśnia się dopiero w tajemnicy Słowa Wcielonego, w Nim człowiek zaproszony jest do rozmowy z Bogiem. Najpiękniejszą jej formą jest modlitwa.
Św. Paweł wyznaje, że nie przestaje modlić się za młodą wspólnotę w Kolosach. Za pośrednictwem Listu uczy wiernych pięknej modlitwy dziękczynnej: "Z radością dziękujcie Ojcu, który (...) uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego Syna umiłowanego (...) On jest obrazem Boga niewidzialnego" (Kol 1,15). Nie istnieje żaden obraz Boga niewidzialnego prócz człowieka stworzonego ponownie na obraz Syna Człowieczego (por. 1 Kor 15,49; 2 Kor 3,18 – 4,4). Można więc powiedzieć, że doskonałym obrazem Ojca jest Chrystus, a chrześcijanie włączeni w Chrystusa przez chrzest, stają się Jego obrazem, wzrastając do pełni doskonałości (J. Kudasiewicz).
Trudny temat "obrazu Boga" pojawia się również w nauczaniu Jezusa. Żydzi, wrażliwi w kwestii przedstawiania wizerunku Boga, chcą podstępnie "pochwycić Go w mowie" (Mt 22,15). Ukazują Jezusowi rzymską monetę podatkową z wizerunkiem Cezara, pytają: "czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?". Nauczyciel w sposób mistrzowski wychodzi z zawiłej intrygi: "Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga" (22,20). Istota "podobieństwa" nie wyraża się zatem w jej zewnętrznych przejawach, lecz w wewnętrznej wierności Jedynemu Panu i Bogu. Stąd św. Augustyn zachęca chrześcijanina: "Wróć do siebie; w człowieku wewnętrznym mieszka prawda, a jeśli odkryjesz, że natura twoja jest zmienna, przekrocz i siebie samego" (O prawdziwej religii, 39, 72).
• Gdzie szukamy prawdy o sobie samym?
• W jaki sposób odkrywamy ikonę odwiecznego Piękna w Obliczu Chrystusa?
• Do czego wzywają nas słowa Jana Pawła II z Listu do artystów: "Stając się człowiekiem, Syn Boży wniósł w dzieje ludzkości całe ewangeliczne bogactwo prawdy i dobra, a wraz z nim objawił także nowy wymiar piękna: orędzie ewangeliczne jest nim napełnione po brzegi"?
• Jak rozumiemy słowa poety: "miej serce i patrzaj w serce" (A. Mickiewicz)?

Módl się!
"Czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz,
albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów,
chwałą i czcią go ukoronowałeś
i postawiłeś go nad dziełami rąk Twoich,
wszystko poddałeś pod jego stopy (...)
Panie, o Panie nasz, jak cudowne Twe imię po całej ziemi!"
Ps 8, 5-10; tłum. A. Tronina