Dzieje Szkoły Słowa Bożego

Zdaniem kard. Martiniego propozycja ta nie jest katechezą, dlatego niezbędnym - jak się wydaje - będzie ukazanie jej genezy, struktury wypływającej z bogatej tradycji Kościoła oraz metody, która dzięki swej komunikatywności może odegrać istotną rolę we współczesnej posłudze katechetycznej. Okazało się bowiem, że jej twórczy i dynamiczny rozwój sprawił, iż w praktyce w niektórych dekanatach archidiecezji mediolańskiej spotkania Szkoły Słowa Bożego uzupełniają, a czasem wprost zastępują katechezę parafialną dla młodzieży.

W archidiecezji mediolańskiej istniał zwyczaj corocznych spotkań biskupa z młodzieżą, organizowanych w katedrze z okazji tzw. "traditio" (przekazanie) i "redditio" (oddanie) Symbolu wiary. Był to stary ryt liturgii św. Ambrożego związany z inicjacją chrześcijańską dorosłych. Polegał na tym, że najpierw biskup wykładał treść credo - objaśniał Symbol wiary, po czym katechumeni uczyli się go przez cały tydzień, aż do Wielkiej Soboty, a momentem kulminacyjnym było publiczne wyznanie wiary połączone z przyjęciem sakramentu chrztu. Do tej tradycji nawiązał arcybiskup C. M. Martini, proponując młodzieży nauczanie w procesie inicjacji chrześcijańskiej przez wspólne czytanie i rozważanie Pisma Świętego. Inicjatywa systematycznej Szkoły Biblijnej zrodziła się dość spontanicznie. Kilka miesięcy po ingresie młodzi mediolańczycy przyszli do pałacu arcybiskupiego i prosili nowego biskupa, aby uczył ich modlitwy opartej na Biblii. Prośba ta została przyjęta z wielką radością, a nawet ustalono od razu termin pierwszego spotkania na dziedzińcu wielkiego seminarium w centrum Mediolanu (maj 1980). W czasie tego pierwszego spotkania młodzież wyraziła życzenie, aby temat podjęty przez Arcybiskupa był kontynuowany. Kard. Martini zaproponował im, aby zaczęli czytać Pismo Święte, posługując się metodą, którą szybko nazwano metodą Martiniego. Z czasem przybrała ona oficjalną nazwę Szkoły Słowa Bożego.

Formalną działalność Szkoły zainaugurowano w październiku 1980 roku. Na pierwsze spotkanie przybyło ok. 300 młodych ludzi. Grupa uczestników szybko powiększyła się z 500 do 3000 osób. Spotkania odbywały się w pierwszy czwartek każdego miesiąca i w miarę upływu lat stawały się naturalną praktyką czytania i rozważania Pisma Świętego dla wielu młodych ludzi. Rozpoczynano je recytacją psalmów, następnie Arcybiskup przekazywał uczestnikom kilka wskazań dotyczących metody, a w końcu czytano jakąś perykopę biblijną. Z czytaniem złączone było orędzie - objaśnienie tekstu, które zmierzało do medytacji. Była to adoracja odbywająca się w całkowitym milczeniu. Spotkanie kończyło się wspólną modlitwą i propozycją konkretnego zadania.

Podczas pierwszych pięciu lat trwania Szkoły Słowa C. M. Martini zaproponował następujące tematy: "Modlitwa w Ewangelii Łukasza", "Problem Boga i człowieka w psalmach", "Życie jako powołanie", "Refleksja nad Psalmem "Miserere" oraz "Rola kobiety w Biblii".