Uroczystość Chrystusa Króla - rok A

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004 

II CZYTANIE

Tymczasem faktem jest, że Mesjasz został wskrzeszony z martwych, pierwociny tych, którzy umarli. Bo skoro śmierć przyszła poprzez człowieka, również zmartwychwstanie przyszło poprzez człowieka. Bo jak w związku z Adamem wszyscy umierają, tak w związku z Mesjaszem wszyscy będą ożywieni. Ale każdy według porządku: Mesjasz to pierwociny; potem ci, którzy należą do Mesjasza, w chwili Jego przyjścia; potem uwieńczenie, kiedy przekaże On Królestwo Bogu Ojcu, położywszy kres każdemu panowaniu, tak jest, każdej władzy i mocy. Bo musi On panować, aż położy wszystkich wrogów pod swymi stopami. Ostatnim wrogiem, który zostanie usunięty, będzie śmierć. A gdy wszystko zostanie poddane Synowi, wtedy On podda siebie Bogu, który wszystko Mu poddał; tak aby Bóg był wszystkim we wszystkich.

(1 Kor 15,20-26.28)

20. Sza'ul pisał ten list prawdopodobnie pomiędzy Pesach (5,6-8) a Szawu'ot (16,8), w czasie, gdy do Świątyni przynosi się pierwociny zbiorów (Kapłańska 23,9-15). Ponieważ wiemy, że Sza'ul dostrzega w wydarzeniach i przepisach zapisanych w Tanach symbole, przykłady i ostrzeżenia wskazujące ku późniejszym dziełom Bożym w historii (9,9-10; 10,1-11; Ga 4,21-5,1), nic dziwnego, że w zmartwychwstaniu Jeszui widzi pierwociny nadchodzącego większego żniwa (w. 23; J 14,3.19b-20; Rz 8,29).

21-22. Podobne porównanie między Adamem a Jeszuą znajdziemy w Rz 5,12-21zK. Porównanie to ma dalszy ciąg w w. 45-49.

24. Potem uwieńczenie (gr. telos; zob. Rz 10,4K), które - ponieważ jest to już drugie "potem" - musi nastąpić po powrocie Jeszui.

Każde panowanie, [... ] każda władza i moc w sferze duchowej, która nie jest Bogiem; por. 2 Kor 10,3-4; Ef 6,12.

25. Aż położy wszystkich wrogów pod swymi stopami. Współbrzmienie z Psalmem 110,1 („aż uczynię Twoich nieprzyjaciół podnóżkiem dla Twoich stóp") i Psalmem 8,7 (6) (cyt. w w. 27, a objaśniane w Żm 2,5-18).

26. O śmierci jako ostatnim wrogu - zob. w. 50-57.

27-28. Wersety te charakteryzują okres, o którym mowa w Tanach u Zachariasza 14,9 ("Adonai będzie królem nad całą ziemią; w owym dniu Adonai będzie Jeden i imię Jego Jedno") i u Daniela 7,14, gdzie mówi się o Mesjaszu ("Jego panowanie panowaniem wiecznym, które nie przeminie"). W swoich wielu książkach konserwatywny uczony chrześcijański George Ladd porównuje brzask Królestwa Bożego podczas Pierwszego Przyjścia Jeszui dwa tysiące lat temu z jego przyszłą pełnią, wypełnieniem, kiedy Bóg będzie wszystkim we wszystkich (KJV: all in all [podobnie BW: "wszystkim we wszystkim"]). Używając innej terminologii i inaczej rozmieszczając akcenty, ortodoksyjny Żyd Pinchas Lapide i uczony chrześcijański Jürgen Moltmann mówią mniej więcej to samo, określając erę obecną jako praeparatio messianica (Jewish Monotheism and Christian Trinitarian Doctrine, Fortress, Philadelphia 1981, s. 80-81). Pod koniec dziejów wieczna władza Mesjasza, w której Wspólnota Mesjaniczna ma uczestniczyć, złączy się z władzą Boga Ojca. W ten sposób podsumowuje Sza'ul ostateczny skutek zmartwychwstania.

EWANGELIA

"Kiedy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, w orszaku wszystkich aniołów, zasiądzie na swym tronie chwały. Wszystkie narody zbiorą się przed nim i pooddziela jedne od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. »Owce« ustawi po swej prawicy, a »kozły« po lewicy.
Wtedy Król powie tym po swej prawicy: »Chodźcie, wy, których pobłogosławił mój Ojciec, obejmijcie swoje dziedzictwo, Królestwo przygotowane dla was od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście mi jeść, byłem spragniony, a napoiliście mnie, byłem obcym, a ugościliście mnie, potrzebowałem ubrań, a dostarczyliście je, byłem chory, a zaopiekowaliście się mną, byłem w więzieniu, a odwiedziliście mnie«. Wtedy ludzie, którzy czynili to, czego chce Bóg, odpowiedzą: »Panie, kiedyż to widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Cię czy spragnionym i napoiliśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię obcym i ugościliśmy Cię albo w potrzebie ubrań i dostarczyliśmy ich? Kiedy widzieliśmy Cię chorym albo w więzieniu i odwiedziliśmy Cię?«. Król powie im: »No właśnie! Mówię wam, że ilekroć czyniliście te rzeczy jednemu z najmniej ważnych spośród tych moich braci, czyniliście je dla mnie!«.
Wtedy przemówi również do tych po swojej lewicy, mówiąc: »Precz ode mnie, przeklęci! Idźcie w ogień przygotowany dla Przeciwnika i jego aniołów! Bo byłem głodny, a nie daliście mi jeść, spragniony, a nie napoiliście mnie, byłem obcym, a nie ugościliście mnie, w potrzebie ubrań, a nie daliście mi ich, chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie«. Wtedy i oni odpowiedzą: »Panie, kiedyż to widzieliśmy Cię głodnym, spragnionym, obcym, potrzebującym ubrań, chorym czy w więzieniu i nie zajęliśmy się Tobą?«. A On im odpowie: »No właśnie! Mówię wam, że ilekroć odmówiliście uczynienia tego dla najmniej ważnych spośród tych ludzi, odmówiliście uczynienia tego dla mnie!«. Pójdą na wieczne karanie, lecz ci, którzy czynili to, czego chce Bóg, pójdą do życia wiecznego".

(Mt 25,31-46)

31-46. Niektórzy odnoszą to do sądu nad narodami (nie-Żydami), dokonywanego na podstawie tego, jak traktowały one tych moich braci (w. 40), czyli Żydów; por. Rodzaju 12,3. Zdaniem innych mowa tu o sądzie nad tymi, którzy nie słyszeli Ewangelii, dokonywanym na podstawie tego, jak traktowali wierzących w Jeszuę; por. 10,40-42; Rz 8,29.

41. Idźcie w ogień przygotowany dla Przeciwnika i jego aniołów! Zob. Ap 19,20zK; 20,10zK; 20,15zK.

46. Por. Daniel 12,2.