XXVIII NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK A

Tekst i komentarz z Komentarza Żydowskiego do Nowego Testamentu. David H. Stern. Oficyna Wydawnicza Vocatio. Warszawa 2004 

II CZYTANIE

Wiem, co to znaczy cierpieć nędzę, i wiem, co to znaczy mieć więcej niż potrzeba - we wszystkim i pod każdym względem poznałem sekret bycia sytym i bycia głodnym, obfitowania i cierpienia niedostatku. Mogę wszystko przez Tego, który daje mi moc.
Ale to miło z waszej strony, że uczestniczycie w moim ucisku.
Ponadto mój Bóg zaspokoi każdą waszą potrzebę według swego chwalebnego bogactwa, w jedności z Mesjaszem Jeszuą. A Bogu, naszemu Ojcu, niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

(Flp 4, 12-14. 19-20)

11-13. Chrześcijaństwo bywa oskarżane o dostarczanie pożywki zarówno ascetyzmowi, jak i chciwości. Lecz według nauki płynącej z tych wersetów, opartej na osobistych doświadczeniach (wymienionych szczegółowo w 2 Kor 11,21-33), Mesjasz daje moc, aby radzić sobie w warunkach zarówno nędzy, jak i nadmiaru, moc naprawdę do wszystkiego.

19. To ostateczne zapewnienie o Bożej opatrzności i trosce o wszystko.

Amen. Zob. Rz 9,5K.

EWANGELIA

Przemawiając do nich, znów posłużył się Jeszua przypowieściami:
"Królestwo Niebieskie jest podobne do króla, który przygotowywał ucztę weselną dla swego syna, kiedy jednak wysłał sługi, aby zawołali zaproszonych gości na ślub, odmówili przyjścia. Posłał więc więcej sług, polecając im, aby powiedzieli gościom: »Posłuchajcie, przygotowałem przyjęcie, zabiłem woły i tuczne bydło i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na wesele!«. Lecz ich to nie interesowało i odeszli, jeden do swego gospodarstwa, drugi do swych interesów,
a reszta złapała jego sługi, źle się z nimi obeszła i zabiła ich. Król rozgniewał się i wysłał żołnierzy, którzy zabili tych morderców i spalili ich miasto.
Potem powiedział swym sługom: »Cóż, uczta weselna gotowa, ale ci, których zaproszono, nie zasługiwali na nią. Wyjdźcie więc na rogi ulic i zaproście na ucztę tylu, ilu spotkacie«. Słudzy wyszli na ulice, pozbierali wszystkich ludzi, jakich tylko zdołali znaleźć, złych razem z dobrymi, i sala weselna wypełniła się gośćmi.
A gdy król przyszedł, aby popatrzeć na gości, ujrzał tam pewnego człowieka, który nie był przyodziany na wesele, zapytał go więc: »Przyjacielu, jak się tu dostałeś bez stroju weselnego?«. Człowiek ten oniemiał. Wtedy król powiedział sługom: »Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz w ciemność!«. W tamtym miejscu będzie się zawodzić i zgrzytać zębami, bo wielu jest zaproszonych, ale mało wybranych".

(Mt 22, 1-14)

1-14. Jeszua nadal zwraca się do p'ruszim i głównych kohanim. Por. obraz ceremonii zaślubin z Ap 19,7-9zKK, gdzie opisano zaślubiny i wesele samego Jeszui.

10-12. Królowie czasami wydawali uczty dla swych poddanych, zapraszając wszystkich, bez względu na pozycję społeczną, i dostarczając stosowny ubiór tym, którzy nie mogli sobie na taki pozwolić. Dlatego ktoś, kto nie odział się w szaty, jakie zapewnił mu sam monarcha, nie miał wytłumaczenia. Symbolika szat weselnych - zob. Ap 19,8.

13-14. Na zewnątrz w ciemność, dosłownie "w zewnętrzną ciemność". Wydaje się, że chodzi tu o pewien stan po śmierci, różny od Gei-Hinnom (5,22K), Sz'olu (Hadesu, 11,23K) i nieba. Rzymskokatolicką doktrynę czyśćca oparto po części na tym wersecie.

------------------------------------
Amen - Amen, niech się tak stanie