Co robili bibliści?

SESJA III 
Przewodniczący: ks. dr hab. Józef Kozyra
Współprzewodniczący: ks. dr hab. Krystian Ziaja, ks. dr hab. Józef Zdzisław Żywica

REFERAT
PRELEGENT: Ks. dr Wojciech Węgrzyniak
TEMAT: Wyzwania współczesnej biblistyki na przykładzie Ps 14.

GŁÓWNE TEZY WYSTĄPIENIA:

• Rzeczywistość tekstowa Pisma Św. oparta jest na czterech głównych rodzajach zapisu tekstualnego: oryginalnym, odziedziczonym, aktualnym i tworzonym
• „Sytuacja tekstualna” stanowi punkt wyjścia do egzegezy biblijnej opartej nie na krytyce tekstów, lecz na ich polifonii.
• Kryterium „natchnienia tekstu biblijnego” należy eksponować w kategorii dynamicznej (continuum czasowe) i nie wiązać li tylko, z tekstem oryginalnym.
• Metodologia egzegetyczna powinna być ufundowana na argumentacji merytorycznej, nie zaś na stanowisku autorytetów - zwłaszcza, jeśli rzeczone autorytety tych argumentów nie podnoszą
• Konieczność wyostrzenia krytyczności wglądu w ustalenia interpretacyjne w kontekście współczesnej wielości doniesień badawczych oraz potrzeby ich aktualizacji.
• Osoba i wydarzenie Jezusa  Chrystusa, jako główna oś  i principium hermeneutyki katolickiej oraz szansa wyjścia poza zamknięty krąg  hobbystów języka starożytnego.

WARTO ZAPAMIĘTAĆ:
Cel pracy biblistów zostaje osiągnięty dopiero wtedy, gdy sens tekstu biblijnego wyjaśniony jest jako aktualne słowo Boże.

REFERAT
PRELEGENT: Prof. dr hab. Adam Linsenbarth
TEMAT: Rozwój światowej kartografii biblijnej w okresie od XV do XIX wieku.

GŁÓWNE TEZY WYSTĄPIENIA:

• Klasyfikacja i podział materiałów kartograficznych, związanych z Pismem Świętym oraz określenie zasięgu terytorialnego będącego przedmiotem ich zainteresowania.
• Spectrum wydarzeń biblijnych najczęściej przedstawianych na przestrzeni omawianych pięciuset lat.
• Prezentacja zarysu kartografii biblijnej oraz materiałów kartograficznych z tego okresu.
• Rewolucja w kartografii biblistycznej XIX wieku – od prymitywizmu i koniecznych przybliżeń wieków poprzednich, po pełne uwzględnienie odkryć geograficznych, archeologicznych, geodezyjnych i topograficznych czasów współczesnych.

WARTO ZAPAMIĘTAĆ:
„Bez poznania Ziemi Świętej, trudno mówić o dobrej interpretacji Pisma Świętego.”  Św. Augustyn

DYSKUSJA (prof. dr hab. Michał Wojciechowski, ks. dr hab. Krzysztof Bardski, ks. dr hab. Stefan Szymik MSF, ks. prof. dr hab. Waldemar Chrostowski, ks. dr hab. Wojciech Pikor, bp dr hab. Zbigniew Kiernikowski):

• Dawne mapy Ziemi Świętej jako ewentualne źródło informacji o ówczesnym stanie tych ziem (np. inny kształt Półwyspu Synaj).
• Szczególne znaczenie mapowania dokonywanego przez żeglarzy i kupców, wędrujących po tamtejszych terenach.
• Wędrować z Chrystusem po „ciemnych” stronach Biblii – kierunek rozwoju narzędzi hermeneutycznych we współczesnej perspektywie badawczej.
• Refleksja nad bogactwem dorobku biblistycznego i zdolnością współczesnych badaczy do posługiwania się nim oraz dalszego, twórczego rozwijania tego bogactwa wiedzy.
• Wartość rzymskiej mapy wojskowej dla kartografii biblijnej.
• Sposób orientacji map biblijnych – zamiar kartografa? Konieczność dostosowania do rozmiaru papieru? Dobór optymalnej perspektywy?
• Trudności z tekstem oryginalnym są transponowane na dylematy wiernych – który tekst Biblii wybrać? Jakie kryterium doboru lektury zastosować?
• Napięcie między autorytetami a argumentami a postulat pokory badacza i krytyczne uprawianie nauki.
• Przeniesienie dorobku biblistów na współczesne problemy człowieka i świata – bezzwłoczne i  stanowcze reagowanie na zdarzenia, które wymagają użycia argumentacji biblijnej.
• Kościół potrzebuje mentalności głęboko chrystologicznej w wykładni Pisma Św.
• Otwarty problem natchnienia tekstów biblijnych w odniesieniu do poczynań współczesnych badaczy i czytelników – Duch Św. działa nieustająco!
• Eklezjologiczny aspekt wspólnotowego studium Biblii oraz wpisanie tych doświadczeń w obszar liturgii.
• Postulat dokonania polskiego tłumaczenia Septuaginty  (np. z okazji 50-lecia Stowarzyszenia Biblistów Polskich).
• Trudność łączenia egzegezy „na katedrze” i „ w kościele”.