Jaka była odpowiedź Maryi na pochwały Elżbiety? Słyszymy ją dzisiaj w Ewangelii: "Wielbi dusza moja Pana, (...) bo wejrzał na uniżenie służebnicy swojej"

Ludzie wiele wysiłku wkładają w to, żeby ich podziwiano i doceniano. Tymczasem Maryja uczy nas czegoś zupełnie przeciwnego - pokory. Nie polega ona jedynie na poskramianiu impulsów pychy, ambicji, egoizmu czy próżności, lecz przede wszystkim na pochyleniu się przed Bogiem, uznaniu naszej małości i niegodności wobec Niego. Im bardziej człowiek pojmuje ten nieskończony dystans między stworzeniem a Bogiem, tym większe rodzi się w nim zdziwienie, a zarazem wdzięczność za otrzymywane od Niego łaski.

Pokora jest też fundamentem wszystkich cnót, w szczególności zaś jest podstawą miłości - albowiem w miarę jak zapominamy o sobie, możemy coraz bardziej troszczyć się o innych i dbać o ich potrzeby. Dlatego właśnie św. Franciszek Salezy twierdził:

"Pokora i miłość są cnotami macierzystymi. Inne cnoty idą za nimi, jak pisklęta za kwoką"

Święty Piotr zaś przypominał: "Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje."

Wybór należy do nas...

Pytania do rachunku sumienia:

1. Czy wielbię Boga za wszystko, co uczynił w moim życiu?
2. Czy uznaję, że przed Bogiem jestem mały i niegodny?

Budzik adwentowy

Właśnie brak tej świadomości prowadzi do zniechęcenia i wyjałowienia. Wśród przeszkód nowej ewangelizacji znajduje się właśnie brak radości i nadziei, który takie sytuacje rodzą i szerzą wśród ludzi naszych czasów. Często ów brak radości i nadziei jest tak silny, że narusza samą tkankę naszych wspólnot chrześcijańskich. Nowa ewangelizacja ma być w tych kontekstach nie obowiązkiem, dodatkowym ciężarem, który trzeba ponieść, lecz środkiem zaradczym, który jest w stanie przywrócić radość i życie, tym rzeczywistością, które są więźniami swych lęków. . (Nowa ewangelizacja dla przekazu wiary chrześcijańskiej 25).