Dom. Miejsce, gdzie człowiek czuje się bezpiecznie.

Dom to też ludzie, których się zna, wobec których nie nosi się żadnych masek.

Dom to miejsce i ludzie, za którymi się tęskni, z którymi lubi się i chce się być.

Tak jest w niebie. Tam są ci, którzy ucząc się od Ojca, chcą być z innymi. Nie patrząc na kolor skóry, na poglądy polityczne. Nie pamiętając krzywd i wyrządzonego zła.

W niebieskim domu są wszyscy ci, którzy na ziemi kroczyli niełatwą drogą miłości i przebaczenia.

Każdy gest przebaczenia i miłości przybliża mnie do domu, gdzie zobaczę Jezusa z Jego Matką, gdzie spotkam Ojca i wszystkich drogich memu sercu.

„Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest” (1 J 3,2).