Elementem tożsamości są korzenie. Genealogia pokazuje celowość i sensowność naszego istnienia. Daje też możliwość prześledzenia procesów, które dokonują się na przestrzeni upływającego czasu. Boska tożsamość ochrzczonych sytuuje ich również w konkretnym miejscu i czasie. Domaga się również wierności łasce chrztu, bo bez niej nie da się upodabniać do Najwyższego.

Bóg, którego imieniem jest miłosierdzie, zaprasza nas w czasie wielkopostnej wędrówki drogami nawrócenia do pogłębiana wspólnoty z Nim. To ważne w kontekście Jezusowych słów: „Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie; a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza”. Nawrócenie sprawia, że człowiek wraca do wspólnoty z Jezusem, utraconej przez grzech. I może zajaśnieć blaskiem prawdy, który potrafi przebić się przez twardy pancerz kłamstwa, półprawd, oszczerstw, obmówił czy plotek.

Myśl Benedykta XVI

Nawrócenie oznacza dążenie do wysokiej miary życia chrześcijańskiego, zawierzenie żywej i osobowej Ewangelii, którą jest Jezus Chrystus. To On jest ostatecznym celem i głębokim sensem nawrócenia, On jest drogą, którą wszyscy powinni iść w życiu, oświecani Jego światłem i wspierani Jego mocą, która kieruje naszymi krokami (Katecheza, 17.02.2010).

Dominikanie.pl Stwórz, o mój Boże - Modlitwa o skruchę || Pieśni wielkopostne