Refleksja na dziś

Wtorek 11 maja 2010

Czytania » Czy w to wierzę?

Nagle powstało silne trzęsienie ziemi, tak że zachwiały się fundamenty więzienia. Natychmiast otwarły się wszystkie drzwi i ze wszystkich opadły kajdany.

Bóg dzień po dniu trzyma cię w swych rękach. Musimy zdawać sobie sprawę, że jedynym naszym oparciem jest Bóg i że znajdujemy się w Jego rękach. Całe życie jest nieustannym cudem Boga, którego nie możesz do niczego zobowiązać, lecz On przecież przychodzi ci z pomocą. Możesz całkowicie Mu zaufać, nie mając jednak żadnej pewności oprócz tej, która opiera się na boskiej dobroci. Dobroć ta, właśnie dlatego, że nie możesz jej przymusić do niczego, okazuje się wolna, interweniuje tak, jak chce, i kiedy chce; nie kiedy ty sądzisz, że najbardziej jej potrzebujesz, i nie w sposób, jakiego ty byś pragnął.
Musisz ufać Temu, kogo, z drugiej strony, nie możesz uzależnić od siebie; musisz ufać nie mając pewności, ponieważ nie możesz mieć nadziei na coś, co znasz, nie możesz wierzyć w to, co myślisz, ty musisz powierzyć się w taki sposób, aby ów akt był dla ciebie jak skok w próżnię, w nicość. Właśnie przez taki akt, w którym doświadczasz zanurzenia się w nicość, nadejdzie pomoc Boża; zawsze w niewyobrażalny sposób, ponieważ gdyby była do przewidzenia ingerencja Boża, to nie byłoby już cudu.

Przeczytaj komentarze | 4 |  Wszystkie komentarze »


Ostatnie komentarze:

0 Janusz M. 17.05.2010 19:38
Kiedy wali się wszystko: utrata pracy, rozpad rodziny, brak nadziei, lęk przed jutrem - skok w nicość z jednoczesnym, bezgranicznym zaufaniem Bogu jest jedynym dobrym rozwiązaniem.
3 Ola 11.05.2010 13:19
Pan posyła nam co dzień Ducha Pocieszyciela. Nasz Pan, Jezus Chrystus, w dniu swojej śmierci, sam rzucił się w otchłań, ufając swemu Ojcu. Jak wielkie było Jego zaufanie! Największe z możliwych, przyszła też nagroda największa z możliwych: zmartwychwstanie.

Nie lubię ułudy tego świata, opartej tylko na wiarę we własne siły. Nie chcę planować bez Boga. Jeżeli stawia przede mną wyzwania, to po to, aby im sprostać, a nie je "obchodzić". Ci, którzy je "obchodzą", umarli dla świata wiecznego.

Panie, naucz mi ufać Ci bezgranicznie.
2 zygzak 11.05.2010 11:55
Czy w to wierzę?
Raczej nie. Widzę to po lęku, który jest we mnie i pod wpływem którego działam.
5 majka 11.05.2010 08:44
"Należałoby sobie ten tekst fachowo powiększyć, użyć kolorowego tuszu i wydrukować. A potem z wdziękiem zalaminować i powiesić nad łóżkiem! Przed spaniem i po przebudzeniu, czy w czasie siesty poobiedniej czytać - 3 razy dnia - jak krople na szczęście." - poradziła Joda.
I tak zrobiłam.
Ale już nie czytam, bo znam na pamięć ;)Dziękuję za te słowa :)

wszystkie komentarze >

Uwaga! Dyskusja została zamknięta.

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg

Ostatnio najczęściej czytane