Chwalić Pana

Będziesz się bał Boga twego, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz! (Kpł 25,17).

Dla jednych mniej, dla drugich bardziej oczywistym jest fakt Bożego panowania nas światem. Ma o tym przypominać biblijny „rok jubileuszowy”. Jest on czasem odpoczynku, przebaczenia i darowania, głównie zaciągniętych długów. Jest to także czas wolności, który otwiera serca na powszechną radość.

Człowiek to „istota świętująca”. W odróżnieniu od innych stworzeń, niesie w sobie dziedzictwo nieśmiertelności. I tym samym potwierdza swoją przynależność do Pana wszechrzeczy. Poddanie się woli Bożej pomaga z ufnością patrzeć na wczoraj, dziś i jutro. Bo Pan ma stawać się dla nas wieczystym jubileuszem.

Św. Ignacy Loyola przypomina: Człowiek jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją. Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony [Ćwiczenia duchowe, 23].