Choć nauka o nierozerwalności małżeństwa nie podlega jakiejkolwiek wątpliwości, w świetle pierwszego czytania nabiera nowego znaczenia. Czy wolno oddalić…?
„Związałem się z tobą przysięgą i wszedłem z tobą w przymierze – mówi Pan Bóg – stałaś się moją”. To o Nim.
„Zaufałaś swojej piękności i wyzyskałaś swoją sławę na to, by uprawiać nierząd. Oddawałaś się każdemu, kto przechodzi”. To o mnie. O nas. Wyrzuconych na puste pole, znalezionych, ozdobionych klejnotami, przyodzianych w jedwabne szaty. I – mimo to – niewiernych.
Bóg ma tysiące powodów, by nas oddalić. I może to zrobić. Jeśli tego nie czyni, jeśli przebacza, to ze względu na nowe przymierze, zawarte przez krew Jego Syna. Nam pozostaje wstyd, milczenie i… wdzięczność.
Garść uwag do czytań na IV niedzielę wielkanocną roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Dodaj swój komentarz »